کریستین بلاگ

برترین سایت ورزشی فارسی

توجه بالاخره پس از مدت ها فروشگاه این وبلاگ کار خود را آغاز کرد توجه

شما می توانید تمام محصولات مورد نیاز خود را از فروشگاه ما با قیمتی مناسب خریداری کنید.

آدرس فروشگاه در ادامه مطالب


ادامه مطلب
نوشته شده در یک شنبه 26 شهريور 1398برچسب:,ساعت 14:42 توسط یاشار| |

چلسی

 

باشگاه فوتبال چلسی (به انگلیسی: .Chelsea F.C) یک باشگاه فوتبال انگلیسی در غرب لندن است که در سال ۱۹۰۵ بنا نهاده شد.[۲] این باشگاه در لیگ برتر انگلستان بازی می‌کند و همواره در رده‌های بالای فوتبال انگلیس قرار داشته‌است. چلسی چهار دوره قهرمان لیگ برتر انگلستان شده‌است و همچنین هفت قهرمانی در جام حذفی فوتبال انگلستان و چهار قهرمانی در جام اتحادیه فوتبال انگلیس را در کارنامهٔ خود دارد. این تیم در مسابقات اروپایی نیز توانسته‌است دو قهرمانی در جام در جام اروپا،[۳] یک قهرمانی در سوپر جام اروپا[۴] و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۲[۵]به دست آورد.

چلسی نخستین مقام قهرمانی خود را در سال ۱۹۵۵ میلادی و در لیگ دسته اول انگلستان به دست آورد. این باشگاه چند جام نیز در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به دست آورد، اما تا سال ۱۹۹۷ نتوانست جام مهم دیگری را کسب کند. دهه ابتدایی قرن بیست و یکم درخشان‌ترین و موفقیت‌آمیزترین دوره تاریخ باشگاه چلسی به واسطهٔ قهرمانی در لیگ برتر جزیره در سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا در ۲۰۰۸ بوده‌است. بخش عمده‌ای از این افتخارات توسط ژوزه مورینیو کسب شده‌است.[۶][۷]

این باشگاه به‌همراه ورزشگاه استمفورد بریج که با ظرفیت ۴۱٬۸۴۱ نفر[۱] در همسایگی منطقه فولهام (منطقه SW6 1HS لندن) قرار دارد،[۸] در سال ۲۰۰۳ توسط رومن آبراموویچ تاجر، به مبلغ ۱۴۰ میلیون پوند خریداری شد.[۹]

باشگاه چلسی از فصل ۱۹۶۴ - ۱۹۶۵ اقدام به استفاده از پیراهن و شورت ورزشی آبی روشن و جوراب‌های سفید رنگ کرد و تا امروز نیز غالباً این رویه ادامه داشته‌است. تا پیش از آن هیچ‌گاه لباس و شورت بازیکنان این باشگاه یک‌رنگ نبوده‌است.[۱۰]

نماد باشگاه چندین بار تغییر پیدا کرده‌است که از دههٔ ۱۹۵۰ تا کنون، نماد شیر به عنوان نماد اصلی باشگاه برگزیده شده‌است.[۱۱] این باشگاه به طور میانگین در جایگاه پنجم پایدارترین تیم‌های فوتبال انگلیس قرار دارد.[۱۲] همچنین این تیم با میانگین ۴۱٬۴۰۳ تماشاگر در فصل ۲۰۰۹ – ۲۰۱۰ لیگ برتر انگلیس در رده ششم قرار گرفته‌است.[۱۳]

باشگاه فوتبال چلسی در مارس ۱۹۰۵ رسماً بنیان نهاده شد[۱۴] و در مدت زمان کوتاهی به مسابقات فوتبال انگلیس راه یافت. در سال‌های نخستین، این باشگاه دستاوردهای اندکی به‌دست آورد که می‌توان به رسیدن به فینال جام حذفی فوتبال انگلستان در سال ۱۹۱۵ اشاره کرد. در بازی پایانی پس از باخت در برابر باشگاه فوتبال شفیلد یونایتد قهرمانی را از دست داد ولی با این وجود برای بازیکنان خود شهرت فراوان کسب کرد.[۱۵]

تد دریک بازیکن سابق باشگاه فوتبال آرسنال و انگلیس در سال ۱۹۵۲ میلادی[۱۶] به عنوان سرمربی به چلسی آمد و شروع به نوسازی باشگاه کرد. وی توانست باشگاه فوتبال چلسی را در فصل ۵۵–۱۹۵۴ قهرمان لیگ دسته اول انگلستان کند.[۱۷] فصل بعد یوفا، جام باشگاه‌های اروپا را راه‌اندازی کرد اما با اعتراض تیم‌های لیگ برتر و فدراسیون فوتبال، چلسی پیش از شروع بازی‌ها، از جام کنار گذاشته شد.[۱۸]
 
 نمودار نتایج تیم چلسی از فصل ۰۶ - ۱۹۰۵ تا فصل ۰۸ - ۲۰۰۷

چلسی در دهه ۱۹۶۰ به رقابت با حریفان در لیگ دسته اول، جام اتحادیه و جام حذفی پرداخت که در فصل ۶۵–۱۹۶۴ توانست قهرمان جام اتحادیه فوتبال انگلیس شود.[۱۹] چلسی در سال ۱۹۷۰، پس از پیروزی با نتیجه ۲–۱ مقابل باشگاه فوتبال لیدز یونایتد، قهرمان جام حذفی فوتبال انگلیس شد،[۲۰] همچنین توانست نخستین قهرمانی اروپایی خود را در جام در جام اروپا با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال رئال مادرید در آتن به دست آورد.[۲۱]

اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی و اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی دوران نابسامانی برای چلسی بود، باشگاه دچار مشکلات مالی بسیاری شده بود،[۲۲] فروش ستارگان، باشگاه را با افت شدیدی مواجه کرد.[۲۳] در سال ۱۹۸۲ باشگاه توسط کن بیتس خریداری شد.[۲۴] چلسی در مسابقات بخت کمی برای نتیجه‌گیری داشت و برای نخستین بار در حال سقوط به لیگ دسته سوم بود ولی جان نیل توانست چلسی را در فصل ۸۴–۱۹۸۳ به لیگ بالاتر برساند. این تیم که در سال ۱۹۸۸ بار دیگر به لیگ دسته دوم سقوط کرده بود، بلافاصله در فصل ۸۹–۱۹۸۸ به لیگ دسته اول بازگشت.[۲۵]
 
 مراسم اهدای مدال پس از اولین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا توسط تیم چلسی - ۲۰۱۲

بعد از یک نبرد طولانی مدت قانونی، کن بیتس به مالکیت مطلق بر ورزشگاه باشگاه در سال ۱۹۹۲ رسید.[۲۶] چلسی در سال ۱۹۹۴ به فینال جام حذفی فوتبال انگلستان راه یافت اما نتوانست قهرمانی این مسابقات را به دست آورد.[۲۷] در سال ۱۹۹۶ رود گولیت به عنوان بازیکن - مربی هدایت باشگاه چلسی را به دست گرفت،[۲۸] وی در سال ۱۹۹۷ جام حذفی فوتبال انگلستان را تصاحب کرد.[۲۹] گولیت در سال ۱۹۹۸ جای خود را جان لوکا ویالی داد.[۳۰] او نیز به نفع یک ایتالیایی دیگر یعنی کلودیو رانیری برکنار شد. رانیری از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ سرمربی باشگاه چلسی بود.[۳۱]

در ژوئن ۲۰۰۳ میلادی، بیتس باشگاه فوتبال چلسی را به مبلغ ۱۴۰ میلیون پوند، به یک میلیاردر روس‌تبار به نام رومن آبراموویچ فروخت که این رویداد به بزرگ‌ترین خرید و فروش باشگاه در تاریخ فوتبال انگلستان تبدیل شد.[۹] این در حالی بود که رانیری قادر به نتیجه‌گیری مناسب نبود به همین دلیل ژوزه مورینیو جایگزین او شد که توانست چلسی را به جایگاه بهتری برساند.[۳۲] چلسی با مورینیو دو قهرمانی در لیگ برتر انگلیس در فصل‌های (۰۵-۲۰۰۴[۳۳] و ۰۶–۲۰۰۵[۳۴]) به دست آورد.

همچنین مورینیو قهرمانی جام حذفی (۲۰۰۷[۳۵]) و جام اتحادیه (۲۰۰۵[۳۶] و ۲۰۰۷[۳۷]) را به افتخارات باشگاه اضافه کرد. در سپتامبر ۲۰۰۷ آورام گرانت جایگزین مورینیو شد.[۳۸] در همان فصل چلسی برای اولین بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد اما در ضربات پنالتی، بازی را به تیم منچستر یونایتد واگذار کرد،[۳۹] در پی این نتیجه گرانت اخراج شد.[۴۰]

مربی بعدی فیلیپه اسکولاری بود که در ژوئیه ۲۰۰۸ به چلسی پیوست.[۴۱] اسکولاری نیز به دلیل نتایج ضعیف تیمی از کار برکنار شد.[۴۲] گاس هیدینگ مربی هلندی به عنوان سرمربی جدید باشگاه چلسی انتخاب شد[۴۳] و توانست این تیم را در سال ۲۰۰۹ قهرمان جام حذفی فوتبال انگلیس کند.[۴۴] اما مربی سابق باشگاه آث میلان کارلو آنچلوتی به عنوان مربی جدید باشگاه چلسی برگزیده شد.[۴۵] وی در اولین فصل حضورش موفق به کسب قهرمانی در لیگ برتر انگلیس و جام حذفی فوتبال انگلیس موسوم به دوگانه انگلیس شد.[۴۶] آنجلوتی در ماه مه ۲۰۱۱ از چلسی جدا شد و آندره ویلاس-بوآس مربی سابق تیم پورتو جایگزین وی شد.[۴۷]

آندره ویلاس-بوآس که با قراردادی ۱۵ میلیون یورویی (۱۳٬۳ میلیون پوند) در ژوئن ۲۰۱۱ به عنوان سرمربی باشگاه چلسی انتخاب شده بود[۴۸] در ۴ مارس ۲۰۱۲ به دلایل نتایج ضعیف از کار برکنار شد.[۴۹] پس از برکناری ویلاس بوآس، روبرتو دی ماتئو که به عنوان دستیار در باشگاه چلسی فعالیت می‌کرد به صورت موقت سرمربی تیم شد.[۵۰] دی ماتئو توانست چلسی را به مقام قهرمانی جام حذفی فوتبال انگلستان ۲۰۱۲[۵۱]و همچنین برای اولین بار به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۲ با نتیجه ۴ بر ۳ در ضربات پنالتی مقابل باشگاه فوتبال بایرن مونیخ برساند.[۵]
استمفورد بریج [ویرایش]
نوشتار اصلی: استمفورد بریج


 
چلسی در مقابل وست برومویچ آلبیون در ۲۳ سپتامبر ۱۹۰۵؛ چلسی ۱ – ۰ برنده شد.

استمفورد بریج تنها ورزشگاه باشگاه چلسی از ابتدا تاکنون بوده که رسماً از تاریخ ۲۸ آوریل ۱۸۷۷ افتتاح شده‌است.[۵۲] در ۲۸ سال اول تاسیس، استمفورد بریج مورد استفاده دیگر ورزش‌ها به غیر از فوتبال مانند ورزش دو و میدانی نیز قرار داشته.[۵۳] در سال ۱۹۰۴ میلادی برادران گاس میرس و جوزف میرس ورزشگاه را خریداری کرده‌اند تا فقط بازی‌های تیم چلسی در آن برگزار شود.[۵۲]

خانواده میرز برای طراحی جدید ورزشگاه، آرشیبالد لیتش که یکی از برجسته‌ترین معماران اروپا بود را انتخاب کردند که طرح اصلی ورزشگاه کنونی را طراحی و اجرا کند.[۵۴]

آنها پیشنهاد اجاره باشگاه را به باشگاه فوتبال فولهام دادند اما این پشنهاد رد شد بنابراین صاحبان باشگاه تصمیم به استفاده از زمین در موارد دیگر گرفتند.[۵۵]

طراحی و تهیه نقشه اصلی ورزشگاه شروع شد به طوری که جایگاه تماشاگران در حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر برآورد شده بود.[۵۲] در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی ساخت جایگاه جنوبی ورزشگاه که دارای سقف بود انجام شد. این ورزشگاه به خانه هواداران باشگاه چلسی تبدیل شد که وفادارترین و پورشورترین تماشاگران در دهه‌های ۱۹۶۰، ۷۰ و ۸۰ میلادی بودند.[۵۶]
 
 نمایی از غرب ورزشگاه استمفورد بریج

در سال‌های پایانی دهه ۱۹۶۰ میلادی و اوایل ۱۹۷۰ میلادی طرح جدید ورزشگاه با ظرفیت ۵۰۰۰۰ نفر را اجرا کردند که تماماً دارای صندلی بود.[۵۲] ساخت قسمت شرقی ورزشگاه در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد که هزینه‌ای بسیاری برای باشگاه به همراه داشت که منجر به فروختن ورزشگاه به توسعه‌دهندگان آن شد و تا اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی یک جنگ طولانی مدت قانونی را ایجاد کرد.[۵۲] قسمت‌های شمال، شرق و بخش‌هایی از جنوب ورزشگاه که تماماً دارای صندلی بود تا سال ۲۰۰۱ به طور کامل تکمیل شد.[۵۳]
آرم و نماد باشگاه [ویرایش]

از ابتدای تأسیس باشگاه چلسی تا کنون چهار نماد و آرم در تاریخ باشگاه چلسی مورد استفاده قرار گرفته و همه تحت تغییرات جزئی انتخاب شده بودند.[۵۷] در سال ۱۹۰۵ اولین آرم باشگاه انتخاب شد که نمادی از یک بازنشسته باشگاه بود. لقب بازنشستگان به مدت نیم قرن در باشگاه چلسی مورد استفاده قرار گرفت[۵۸] در سال ۱۹۵۲ میلادی تد دریک در راستای تغییر و تحول در باشگاه اصرار به حذف نام بازنشسته داشت به همین دلیل نماد جدید انتخاب شد.[۵۹]

نماد شیر آبی رنگ نماد بعدی باشگاه چلسی بود به مدت سه دهه مورد استفاده قرار گرفت[۶۰] این آرم از سه گل رز قرمز به نمایندگی از کشور انگلستان و دو توپ فوتبال در حاشیه‌ها تشکیل می‌شد که در سال ۱۹۶۰ میلادی با تصویب نهایی مورد استفاده قرار گرفت.[۵۹]

در سال ۱۹۸۶ میلادی کن بیتس مالک باشگاه چلسی برای ایجاد تغییر و تحول نماد آرم باشگاه را تغییر داد.[۵۹] آرم جدید شامل دایره‌ای آبی رنگ بود که شیر زرد رنگ و کلمات C.F.C در میان آن قرار گرفته بودند، این نماد با مدت ۱۹ سال به عنوان آرم اصلی باشگاه چلسی به کار برده می‌شد.[۵۷] با روی کار آمدن مدیریت جدید در رأس باشگاه آرم باشگاه بار دیگر تغییر کرد و دومین نماد تاریخ باشگاه چلسی یعنی نماد شیر آبی رنگ با اندکی تغییر دوباره مورد استفاده قرار گرفت.[۱۱]

آرم باشگاه چلسی از سال ۱۹۵۳–۱۹۰۵

آرم باشگاه چلسی از سال ۱۹۸۶–۱۹۵۳

آرم باشگاه چلسی از سال ۲۰۰۵–۱۹۸۶

آرم باشگاه چلسی از سال ۲۰۰۵-تاکنون
لباس تیم [ویرایش]




نخستین لباس تیم چلسی - سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۲


تیم چلسی همیشه لباس آبی بر تن کرده‌است البته در ابتدا رنگ آبی لباس روشن‌تر از لباس کنونی بوده‌است. همچنین رنگ جوراب‌ها در ابتدا آبی تیره بوده اما اکنون از رنگ سفید استفاده می‌شود، شورت ورزشی نیز از سفید به آبی تغییر رنگ داده‌است. این تغییرات در سال ۱۹۱۲ انجام شده‌است.[۶۱] در دهه ۱۹۶۰ میلادی تامی دوچرتی که مربی چلسی بود خواهان تغییر شورت آبی و جوراب سفید برای تغییر و تحول شده بود که این تغییر در فصل ۱۹۶۵ - ۱۹۶۴ لحاظ شد.[۶۲]

در دهه ۱۹۶۰ در یک بازی تیم چلسی لباس راه راه سفید و مشکی همانند لباس تیم اینتر میلان بر تن کرده‌است.[۶۳] از دیگر لباس‌های به یاد ماندنی چلسی می‌توان به لباس با راه راه سبز در دهه ۱۹۸۰، لباس با راه راه‌های سفید و قرمز در اوایل دهه ۱۹۹۰ و لباس با راه راه‌های سربی و نارنجی در اواسط دهه ۱۹۹۰ اشاره کرد.[۶۴]

شرکت آدیداس حامی و تأمین‌کننده لباس‌های ورزشی باشگاه چلسی است که بر اساس قرارداد سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ میلادی اسپانسر این باشگاه بوده‌است. پیش از این شرکت آمبرو در سال‌های (۸۱–۱۹۶۸)، Le Coq Sportif در سال‌های (۸۶–۱۹۸۱)، مجموعه باشگاه چلسی در سال‌های (۸۷–۱۹۸۶) و همچنین شرکت آمبرو در سال‌های (۲۰۰۶–۱۹۸۷) پشتیبان و اسپانسر لباس‌های ورزشی باشگاه چلسی بوده‌اند. باشگاه در اواسط فصل ۸۴–۱۹۸۳ با شرکت گلف ایر به عنوان اسپانسر باشگاه و تبلیغات بر روی پیراهن‌های ورزشی تیم به توافق رسیدند. پس از آن باشگاه با شرکت گرانگ فارمس و بای لین تی و کمپانی ایتالیایی سیمود قبل از قرارداد طولانی مدت با شرکت سازنده کامپیوتر کمودور اینترنشنال در سال ۱۹۸۹ قرارداد همکاری امضاء کرده‌اند. اسپانسرهای بعدی باشگاه شرکت‌های کورس در سال‌های (۹۷–۱۹۹۵)، اتوگلس در سال‌های (۲۰۰۱–۱۹۹۷) و هواپیمایی امارات در سال‌های (۲۰۰۵–۲۰۰۱) بوده‌اند. شرکت سامسونگ اسپانسر فعلی باشگاه چلسی است[۶۵] که در فصل ۰۸–۲۰۰۷ میلادی به تبلیغات در زمینه گوشی موبایل پرداخته‌است.[۶۶]
طرفداران و رقابت‌ها [ویرایش]
 
 طرفداران تیم چلسی در بازی چلسی و تاتنهام - ۱۱ مارس ۲۰۰۶

هواداران باشگاه چلسی به طور متوسط در رده پنجم حضور مداوم در ورزشگاه‌های خود قرار دارند.[۶۷] همچنین این تیم با داشتن ۴۰٬۰۰۰ تماشاگر به طور ثابت در هر بازی در ورزشگاه استمفورد بریج در رده پنجم تیم‌های انگلیسی قرار دارد. میانگین تماشاگران چلسی نیز ۴۱٬۴۲۳ نفر است.[۱۳] چلسی با داشتن هواداران بسیار در نقاط مختلف لندن و انگلیس اعم از اقشار کارگر و ثروتمند از تیم‌های محبوب در کشور انگلستان و جهان محسوب می‌شود.[۶۸]

شهرآورد غرب و شمال لندن از مهم‌ترین بازی‌های چلسی در شهر لندن است. براساس نظرسنجی سال ۲۰۰۴ توسط سایت Planetfootball.com نشان می‌دهد که هواداران تیم چلسی تیم‌های آرسنال، تاتنهام و منچستر یونایتد را مهم‌ترین رقیبان تیم خود می‌دانند.[۶۹] رقابت چلسی و تاتنهام از فینال جام اتحادیه فوتبال انگلیس در سال ۱۹۶۷ شروع شده‌است که اولین فینال مابین این دو تیم لندنی بوده. همچنین بازی‌های دو تیم چلسی و لیدز یونایتد در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ از حساسیت‌های زیاد برخوردار بوده‌است، مخصوصاً فینال بحث برانگیز جام اتحادیه در سال ۱۹۷۰.[۷۰] رقابت با تیم لیورپول نیز پس از بازی نیمه‌نهایی این دو تیم در لیگ قهرمانان اروپا و انتقال فرناندو تورس از لیورپول به چلسی شدت گرفته‌است.[۷۱]
رکوردها [ویرایش]
نوشتار اصلی: فهرست سوابق و آمارهای باشگاه فوتبال چلسی
 
 فرانک لمپارد بازیکن حال حاضر چلسی و رکورددار بیشترین بازی و بیشترین گل‌زده در بین بازیکنان تیم

بیشترین حضور و بازی برای تیم چلسی در اختیار رون هریس کاپیتان سابق چلسی با ۷۹۵ بازی مابین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۰ می‌باشد که بعید است به‌زودی این رکورد شکسته شود.[۷۲] فرانک لمپارد با بیش از ۵۰۰ بازی رکورددار بیشترین بازی در بین بازیکن حال حاضر باشگاه‌است.[۷۳] در بین دروازه‌بانان نیز پیتر بونتی با ۶۰۰ بازی (۷۹–۱۹۵۹) یکی از رکورداران تاریخ باشگاه چلسی است.[۷۴]

بابی تامبلینگ با ۲۰۲ گل‌زده برای چلسی گلزن‌ترین بازیکن این باشگاه از ابتدا تاکنون بوده‌است. این رکورد مابین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۰ و در ۳۷۰ بازی به دست آمده‌است.[۷۲] دیگر بازیکنانی که بیش از ۱۰۰ گل برای باشگاه چلسی به ثمر رسانده‌اند می‌توان به جورج هیلسدون (۱۲–۱۹۰۶)، جورج میلس (۳۹–۱۹۲۹)، روی بنتلی (۵۶–۱۹۴۸)، جیمی گریوس (۶۱–۱۹۵۷)، پیتر آسگود (۷۴–۱۹۶۴ و ۷۹–۱۹۷۸)، کری دیکسون (۹۲–۱۹۸۳)، فرانک لمپارد (–۲۰۰۱) و دیدیه دروگبا (۲۰۱۲–۲۰۰۴) اشاره کرد. دیکستون با ۱۹۳ گل در رده دوم گلزن‌ترین بازیکنان چلسی قرار دارد. گریوس نیز با ۴۳ گل بهترین گلزن تاریخ باشگاه در یک فصل (۶۱–۱۹۶۰) محسوب می‌شود. فرانک لمپارد نیز با ۱۶۶ گل بهترین بازیکن حال حاضر باشگاه‌است.[۷۳]

بیشترین حضور هواداران و تماشاگران در ورزشگاه خانگی چلسی که به صورت رسمی ثبت شده در بازی با تیم آرسنال در مسابقات لیگ دسته اول انگلستان در سال ۱۹۳۵ بوده‌است که ۸۲٬۹۰۵ در ورزشگاه حضور داشته‌اند[۷۵] بازسازی ورزشگاه استمفورد بریج و نصب صندلی در تمام جایگاه‌ها در دهه ۱۹۹۰ میلادی،[۷۶] ظرفیت ورزشگاه را به ۴۱٬۸۴۱ نفر کاهش داد.[۱]

چلسی رکوردهای متعددی در انگلستان و اروپا در اختیار دارد، بیشترین امتیاز کسب شده در یک فصل (۹۵ امتیاز)، کمترین گل خورده در یک فصل (۱۵ گل)،[۷۷] بیشترین پیروزی در یک فصل (۲۹ بازی)[۷۸]، بیشترین بازی بدون گل‌خورده در یک فصل (۲۵ بازی)[۷۹] (تماماً در فصل ۰۵–۲۰۰۴) و بیشترین بازی بدون گل‌خورده از ابتدای فصل (۶ بازی) (در فصل ۰۶–۲۰۰۵) از آن جمله‌است.[۸۰]

این باشگاه با پیروزی ۲۱ بر صفر مقابل باشگاه فوتبال Jeunesse Hautcharage در جام در جام اروپا سال ۱۹۷۱ یک رکورد در مسابقات اروپایی به جا گذاشته‌است.[۸۱] چلسی رکورد ۸۶ بازی بدون شکست در ورزشگاه خانگی خود از ۲۰ مارس ۲۰۰۴ تا ۲۶ اکتبر ۲۰۰۸ را در اختیار دارد. همچنین چلسی ۶۳ بازی بدون شکست مابین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰ را به همراه تیم لیورپول در اختیار دارد.[۸۲][۸۳] چلسی رکورد ۱۱ بازی بدون شکست مابین ۲۵ آوریل ۲۰۰۸ تا ۶ دسامبر ۲۰۰۸ را نیز در اختیار دارد.[۸۴]

چلسی در فهرست رکوردداران «اولین‌ها» به همراه تیم آرسنال برای اولین بار در تاریخ ۲۵ اوت ۱۹۲۸ در بازی مقابل سوانسی تاون لباس‌های دارای شماره برتن کرده‌اند.[۸۵] تیم چلسی برای اولین بار در انگلستان در یک مسابقه داخلی با هواپیما برای دیدار با باشگاه فوتبال نیوکاسل در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۹۵۷ سفر کرده‌است[۸۶] و برای اولین بار در لیگ دسته اول در روز یک‌شنبه مسابقه داده‌است، این بازی در تاریخ ۲۷ ژانویه ۱۹۷۴ مقابل تیم استوک سیتی بوده‌است. همچنین چلسی در یک بازی مقابل تیم فوتبال ساوت‌همپتون که در سال ۱۹۹۹ برگزار شده‌است بدون بازیکن انگلیسی و ایرلندی به میدان رفته‌است.[۸۷] چلسی در ۱۹ مه ۲۰۰۷ اولین تیم پیروز در ورزشگاه جدید ومبلی و آخرین تیم پیروز در ورزشگاه ومبلی قبل از بازسازی بوده‌است.[۸۸] چلسی در فصل ۱۰-۲۰۰۹ برای اولین بار به رکورد ۱۰۰ گل‌زده در یک فصل در تاریخ لیگ برتر رسیده‌است.[۴۶]
چلسی در فرهنگ عامه [ویرایش]
 
 جشن بازیکنان تیم چلسی بعد از دو قهرمانی در فصل ۱۰–۲۰۰۹

در سال ۱۹۳۰ فیلم بازی بزرگ با مضمونی فوتبالی ساخته شده[۸۹] که در آن جک کوک بازیکن سابق باشگاه چلسی و بازیکن آن زمان باشگاه میلوال به بازی پرداخته‌است. این بازیکن در صحنه‌های مختلفی از این فیلم مانند سکانس‌هایی که در ورزشگاه استمفورد بریج ساخته شده‌است حضور پیدا کرده، همچنین اندرو ویلسون، جورج میلس و سام میلینگتون به عنوان بازیگر مهمان نیز در این فیلم حضور داشته‌اند.[۹۰] به دلیل سوابق منفی هواداران باشگاه چلسی در زمینه خشونت‌های فوتبالی در فیلم‌هایی همانند کارخانه فوتبال به این موضوع پرداخته شده‌است.[۹۱]

چلسی تا دهه ۱۹۵۰ رابطه نزدیکی با سالن‌های موسیقی داشت و بازیکنانی مانند جورج روبی در زمینه موسیقی نیز فعال بودند.[۹۲]

تک آهنگ «آبی رنگ است» که برای فینال جام حذفی ۱۹۷۲ انگلستان با صدای تمامی بازیکنان تیم چلسی ساخته شده‌بود توانست در رتبه پنجم موسیقی‌های سال این کشور قرار بگیرد.[۹۳] بعدها آهنگ «سفید رنگ است» با اقتباس از این آهنگ برای تیم ونکوور ویت‌کاپس ساخته شده‌است.[۹۴] همچنین آهنگ «روز آبی» به دلیل رسیدن تیم چلسی به فینال جام اتحادیه فوتبال انگلستان در سال ۱۹۹۷ توسط سوگز و به همراه بازیکنان باشگاه خوانده شد که توانست تا رتبه ۲۲ بهترین آهنگ‌های انگلیس نیز صعود کند.[۹۵] برایان آدامز از هواداران تیم چلسی[۹۶] آهنگ «ما برد می‌خواهیم» را برای این تیم خوانده‌است.[۹۷]
تیم فوتبال زنان چلسی [ویرایش]
نوشتار اصلی: باشگاه فوتبال زنان چلسی

باشگاه چلسی در زمینه فوتبال زنان نیز فعالیت دارد که از سال ۲۰۰۴ وابسته به تیم مردان در مسابقات حضور پیدا کرده‌است.[۹۸] آن‌ها بازی‌های خانگی خود را در زمین امپریال فیلدز انجام می‌دهند.[۹۹] این تیم در جام سوری کانتی در سال‌های ۲۰۰۳، ۲۰۰۴، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ قهرمان شده‌است[۱۰۰] و برای اولین بار بعد از قهرمانی در لیگ جنوبی فوتبال زنان انگلیس (۲۰۰۵) به لیگ برتر ملی انگلیس صعود کرد. این تیم فصل ۱۰–۲۰۰۹ را با قرار گرفتن در رده سوم به پایان رساند که بهترین رتبه این تیم از ابتدا تاکنون بوده‌است. تیم زنان چلسی یکی از ۸ تیم مؤسس سوپرلیگ فوتبال زنان انگلیس است.[۱۰۱] جان تری کاپیتان فعلی باشگاه مردان چلسی مدیر داخلی تیم زنان باشگاه چلسی است.[۱۰۲]
بازیکنان [ویرایش]

بازیکنان باشگاه چلسی و تغییرات آن تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۲.[۱۰۳]
ترکیب اصلی [ویرایش]شماره        نقش    بازیکن
۱        دروازه‌بان    پیتر چک (کاپیتان سوم)
۲        مدافع    برانیسلاو ایوانوویچ
۳        مدافع    اشلی کول
۴        مدافع    دیوید لوییز
۶        هافبک    اوریول رومئو
۷        هافبک    رامیرس
۸        هافبک    فرانک لمپارد (کاپیتان دوم)
۹        مهاجم    فرناندو تورس
۱۰        هافبک    خوان ماتا
۱۱        هافبک    اسکار
۱۲        هافبک    جان ابی میکل
۱۳        مهاجم    ویکتور موسز
            شماره        نقش    بازیکن
۱۵        هافبک    فلورنت مالودا
۱۷        هافبک    ادن آزار
۱۹        مدافع    پائولو فریرا
۲۱        هافبک    مارکو مارین
۲۲        دروازه‌بان    رز ترنبال
۲۳        مهاجم    دنیل استاریج
۲۴        مدافع    گری کیهیل
۲۶        مدافع    جان تری (کاپیتان)
۲۸        مدافع    سزار آزپیلیکوئتا
۳۴        مدافع    رایان برتراند
۴۰        دروازه‌بان    هنریکه هیلاریو


بازیکنان خارج شده به صورت قرضی [ویرایش]شماره        نقش    بازیکن
۵        هافبک    مایکل اسین (به رئال مادرید تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳)
۱۴        هافبک    کوین ده بروین (به وردربرمن تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳)
۱۸        مهاجم    روملو لوکاکو (به وست برومویچ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳)
۲۰        هافبک    جاش مک‌ایچران (به میدلزبورو تا ۳۱ می ۲۰۱۳)
۲۷        مدافع    سام هاچینسون (به ناتینگهام فارست تا ۳۱ می ۲۰۱۳)
            شماره        نقش    بازیکن
۲۹        دروازه‌بان    تیبوت کورتویس (به اتلتیکو مادرید تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳)
۳۰        هافبک    یوسی بنایون ( به وستهام یونایتد تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳)
۳۱        مهاجم    گائل کاکوتا (به ویتس‌آرنهم تا ۳۱ می ۲۰۱۳)
۳۸        مدافع    پاتریک ون آنهولت (به ویتس‌آرنهم تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳)
۴۳        مدافع    جفری بروما (به هامبورگ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳)


تیم آکادمی باشگاه چلسی [ویرایش]
نوشتار اصلی: آکادمی و تیم دوم باشگاه فوتبال چلسی

آکادمی و تیم دوم باشگاه فوتبال چلسی متشکل از بازیکنان زیر ۲۱ سال و رزرو باشگاه چلسی است. این تیم وظیفه یافتن بازیکنان جوان و با استعداد برای آموزش و پشتیبانی از تیم اصلی باشگاه چلسی را دارد.[۱۰۴]
بهترین بازیکنان باشگاه (۲۰۱۱–۱۹۶۷) [ویرایش]
نوشتار اصلی: فهرست بازیکنان باشگاه فوتبال چلسی
 
جیان‌فرانکو زولا
 
جان تری

بهترین بازیکنان باشگاه فوتبال چلسی از سال ۱۹۶۷ تا ۲۰۱۱ به شرح زیر است:[۱۰۵]سال    بازیکن
۱۹۶۷     پیتر بونتی
۱۹۶۸     چارلی کوک
۱۹۶۹     دیوید وب
۱۹۷۰     جان هولینس
۱۹۷۱     جان هولینس
۱۹۷۲     دیوید وب
۱۹۷۳     پیتر آسگود
۱۹۷۴     گری لوک
۱۹۷۵     چارلی کوک
۱۹۷۶     رای ویلکینز
۱۹۷۷     رای ویلکینز
۱۹۷۸     میکی دروی
۱۹۷۹     تامی لانگلی
۹۸۰     کلایو واکر
۱۹۸۱     پتار بورتا
۱۹۸۲     مایک فیلری
۱۹۸۳     جوی جونز
۱۹۸۴     پت نوین
۱۹۸۵     دیوید اسپیدی
۱۹۸۶     ادی نیدژویسکی
۱۹۸۷     پت نوین
۱۹۸۸     تونی دوریگو
۱۹۸۹     گراهام روبرتس
             سال    بازیکن
۱۹۹۰     کن مونکو
۱۹۹۱     اندی تاونسند
۱۹۹۲     پائول الیوت
۱۹۹۳     فرانک سینکلر
۱۹۹۴     استیو کلارک
۱۹۹۵     ارلند جانسن
۱۹۹۶     رود گولیت
۱۹۹۷     مارک هیوز
۱۹۹۸     دنیس ویسه
۱۹۹۹     جیان‌فرانکو زولا
۲۰۰۰     دنیس ویسه
۲۰۰۱     جان تری
۲۰۰۲     کارلو کودیچینی
۲۰۰۳     جیان‌فرانکو زولا
۲۰۰۴     فرانک لمپارد
۲۰۰۵     فرانک لمپارد
۲۰۰۶     جان تری
۲۰۰۷     مایکل اسین
۲۰۰۸     جو کول
۲۰۰۹     فرانک لمپارد
۲۰۱۰     دیدیه دروگبا
۲۰۱۱     پیتر چک
۲۰۱۲     خوان ماتا


بهترین مربیان تاریخ باشگاه [ویرایش]
نوشتار اصلی: فهرست مربیان باشگاه فوتبال چلسی

بهترین مربیان تاریخ باشگاه چلسی براساس جام‌های بدست آورده به شرح زیر است:[۱۰۶][۱۰۷]نام    تاریخ    افتخارات
 تد دریک    ۱۹۵۲–۱۹۶۱    اولین قهرمانی در لیگ انگلستان، جام خیریه انگلیس
 تامی دوچرتی    ۱۹۶۲–۱۹۶۷    جام اتحادیه
 دیو سکستون    ۱۹۶۷–۱۹۷۴    جام حذفی، جام در جام اروپا
 جان نیل    ۱۹۸۱–۱۹۸۵    قهرمانی در لیگ دسته دو انگلیس
 جان هولینس    ۱۹۸۵–۱۹۸۸    فول ممبرز کاپ
 بابی کمپل    ۱۹۸۸–۱۹۹۱    قهرمانی در لیگ دسته دو انگلیس، فول ممبرز کاپ
 رود گولیت    ۱۹۹۶–۱۹۹۸    جام حذفی
 جان لوکا ویالی    ۱۹۹۸–۲۰۰۰    جام اتحادیه، جام حذفی، جام خیریه انگلیس، جام در جام اروپا، سوپر جام اروپا
 ژوزه مورینیو    ۲۰۰۴–۲۰۰۷    ۲ لیگ برتر انگلستان، ۲ جام اتحادیه، جام حذفی، جام خیریه انگلیس
 گاس هیدینگ    ۲۰۰۹    جام حذفی
 کارلو آنجلوتی    ۲۰۰۹–۲۰۱۱    لیگ برتر انگلستان، جام حذفی، جام خیریه انگلیس
 روبرتو دی‌ماتئو    ۲۰۱۲    جام حذفی، لیگ قهرمانان اروپا

کادر فنی کنونی [ویرایش]پست[۱۰۸]    نام
سرمربی     روبرتو دی‌ماتئو
مربی     استیو هلند
مربی     ادی نیوتون
مدیر فنی     مایکل امنالو
مربی دروازبان‌ها     کریستوف لولیچون
مربی بدنساز     کریس جونز
پزشک باشگاه     پاکو بیوشکا
مدیر تیم جوانان     آدریان ویواش

افتخارات [ویرایش]

افتخارات و قهرمانی‌های باشگاه فوتبال چلسی به شرح زیر است:[۱۰۹][۱۱۰][۱۱۱][۱۱۲]دوره    ۱۹۰۶
 ۱۹۰۷    ۱۹۱۱
 ۱۹۱۲    ۱۹۱۴
 ۱۹۱۵    ۱۹۲۹
 ۱۹۳۰    ۱۹۵۴
 ۱۹۵۵    ۱۹۵۵    ۱۹۶۲
 ۱۹۶۳    ۱۹۶۴
 ۱۹۶۵    ۱۹۶۶
 ۱۹۶۷    ۱۹۶۹
 ۱۹۷۰    ۱۹۷۰    ۱۹۷۰
 ۱۹۷۱    ۱۹۷۱
 ۱۹۷۲
دسته اول / لیگ برتر                                                   
دسته دوم                                                   
جام حذفی فوتبال انگلستان                                                   
جام اتحادیه فوتبال انگلیس                                                   
جام خیریه                                                   
جام در جام اروپا                                                   
دوره    ۱۹۷۶
 ۱۹۷۷    ۱۹۸۳
 ۱۹۸۴    ۱۹۸۵
 ۱۹۸۶    ۱۹۸۸
 ۱۹۸۹    ۱۹۸۹
 ۱۹۹۰    ۱۹۹۳
 ۱۹۹۴    ۱۹۹۶
 ۱۹۹۷    ۱۹۹۷    ۱۹۹۷
 ۱۹۹۸    ۱۹۹۸    ۱۹۹۹
 ۲۰۰۰    ۲۰۰۰    ۲۰۰۱
 ۲۰۰۲
دسته اول / لیگ برتر                                                   
دسته دوم                                                   
جام حذفی فوتبال انگلستان                                                   
جام اتحادیه فوتبال انگلیس                                                   
جام خیریه                                                   
جام در جام اروپا                                                   
سوپرجام اروپا                                                   
فول ممبرز کاپ                                                   
دوره    ۲۰۰۳
 ۲۰۰۴    ۲۰۰۴
 ۲۰۰۵    ۲۰۰۵    ۲۰۰۵
 ۲۰۰۶    ۲۰۰۶    ۲۰۰۶
 ۲۰۰۷    ۲۰۰۷    ۲۰۰۷
 ۲۰۰۸    ۲۰۰۸
 ۲۰۰۹    ۲۰۰۹    ۲۰۰۹
 ۲۰۱۰    ۲۰۱۰    ۲۰۱۰
 ۲۰۱۱    ۲۰۱۲
دسته اول / لیگ برتر                                                       
جام حذفی فوتبال انگلستان                                                       
جام اتحادیه فوتبال انگلیس                                                       
جام خیریه                                                       
لیگ قهرمانان اروپا                                                       

 

نوشته شده در جمعه 24 شهريور 1391برچسب:,ساعت 14:0 توسط یاشار| |

فرناندو تورس

 

فرناندو خوزه تورس سانز (به اسپانیایی: Fernando José Torres Sanz)ملقب به ال نینو (به اسپانیایی: El Niño)زادهٔ ۲۰ مارس ۱۹۸۴ در شهری در نزدیکی مادرید است. او هم اکنون بازیکن باشگاه فوتبال چلسی و تیم ملی فوتبال اسپانیا است.

به او به خاطر چهره نوجوانانه‌اش، لقب ال‌نینو (El Niño) به معنی «بچه» را داده‌اند.

زندگی و حرفه [ویرایش]

پدربزرگ او تعصبی به فوتبال نداشت اما از طرفداران باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید بود و فرناندو این علاقه را از او به ارث برده بود به حدی که فرناندو برخلاف خواسته والدینش، فلوری و خوزه، مبنی بر ادامه تحصیل در رشته پزشکی فوتبالیست شد. فرناندو فوتبالش را در پنج سالگی با تیم پارکو ۸۴ آغاز کرد. او در ابتدا می‌خواست مانند برادرش دروازه بان شود اما وقتی هفت ساله بود در یک بازی دو دندان جلویاش را از دست داد و مجبور به استفاده از پروتز مصنوعی شد. مادرش از او خواست تا پستش را عوض کند و به این ترتیب او مهاجم شد. در نه سالگی پدرش با بردن او به اتاق مدال‌ها و افتخارات باشگاه اتلتیکو مادرید او را غافلگیر کرد. او که تا آن زمان تنها عکس‌هایی از جام‌ها و مدال‌های اتلتیکو را دیده بود توانست جام‌ها را از نزدیک ببیند و آنها را لمس کند.

تورس در یازده سالگی با به ثمر رساندن ۵۵ گل برای تیمش توانست جزء یکی از سه بازیکنی باشد که اجازه حضور در تست تمرینی اتلتیکو مادرید را بدست اورده و سرانجام پس از جلب نظر کادر فنی این تیم توانست قراردادش را در سال ۱۹۹۵ با اتلتیکو امضاء کند.
دوره زندگی باشگاهی [ویرایش]
باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید [ویرایش]

حضور فرناندو در باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید برای خانوادهٔ تورس یک رویا بود. آنها خیلی تلاش کردند تا او یک فوتبالیست شود و هیچ کدامشان تصور هم نمی‌کردند که او به جایگاهی که هم اکنون در آن است برسد. او در خاطراتش می‌گوید: پدرم باید بعد از ظهرها محل کارش را ترک می‌کرد تا من را به محل تمرین برده و بعد با قطار به سر کارش بر می‌گشت. در بقیه اوقات مادرم من را با قطار یا اتوبوس می‌رساند. مهم نبود که هوا بارانی بود یا خیلی گرم او به هر حال من را می‌رساند. او همیشه به من می‌گفت هر وقت خسته شدی لازم نیست ادامه بدهی فکر نکن مجبوری که فوتبال را ادامه بدهی اما من هرگز خسته نشدم.

تورس بازی فوتبال را از باشگاه اتلتیکو مادرید شروع کرد. پیشرفت او از رده جوانان این باشگاه آغاز شد. شروع کار حرفه‌ای او از سال ۲۰۰۱ در تیم اصلی اتلتیکو مادرید بود. فرناندو نخستین حضور حرفه‌ای خود را در لیگ در سن ۱۷ سالگی تجربه کرد. کمک او باعث شد تا اتلتیکو از دسته دوم صعود کند. فرناندو توانست در ۱۹ سالگی بازوبند کاپیتانی اتلتیکو را به بازو ببندد. فرناندو در سال ۲۰۰۰ دچار مصدومیت شدیدی شد که مجبور شد در دسامبر ۲۰۰۰ زانویش را به تیغ جراحی بسپارد. جراح او بعد از شکستن استخوان پایش از حالت کشسانی کاسه زانوی او شگفت زده شد و در این باره گفت: این‌ها منعطف‌ترین زانوهایی بوده‌است که تا به حال دیده‌ام.

او تا پایان عضویت‌اش در این تیم ۷۵ گل در ۱۷۴ بازی در لالیگا به ثمر رساند.
باشگاه فوتبال لیورپول [ویرایش]

فرناندو تورس در سال ۲۰۰۷ به باشگاه لیورپول پیوست. او علی رغم پیشنهادهای مالی بهتر از سوی دیگر باشگاه‌ها، لیورپول را انتخاب کرد. تورس پس از پیوستن به لیورپول امیدوار بود که بتواند به واسطه شش فصل حضورش در کنار بازیکنان بسیار خوب آن بازی کند و گل‌های زیادی را به ثمر برساند. او می‌گوید: بین بازیکنی که در دسته دوم اسپانیا بازی می‌کرد با بازیکنی که الان هستم تفاوتهای فیزیکی و فنی زیادی است و مهمترین آنها نوع حرکت من در میدان است. به مرور زمان بدون آنکه حس کنی یاد می‌گیری که بهتر حرکت کنی. خیلی کمتر از قبل می‌دوی و بیشتر با توپ کار می‌کنی سرعتت بالا می‌رود و می‌توانی در دفاع هم به تیم کمک کنی. دانستن این که در کجای زمین قرار بگیری چیزی است که در طول تجربه مسابقات می‌توانی آن را یاد بگیری.
باشگاه فوتبال چلسی [ویرایش]

وی در سال ۲۰۱۱ با مبلغ پنجاه میلیون پوند به باشگاه فوتبال چلسی پیوست اما در پنجاه بازی که تا ماه مارس ۲۰۱۲ برای چلسی به انجام داد، هرگز فروغ دوران لیورپول را نداشت و با افت سختی مواجه شد، و طی پنجاه مسابقه تنها موفق به پنج بار گلزنی شد، این افت باعث شد که وی برای دیدار دوستانه تیم ملی اسپانیا مقابل ونزوئلا نیز به تیم ملی دعوت نشود اما ناکامی های ال نینو در چلسی با گل حساسی که در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا به بارسلونا زد پایان یافت واو توانست در این مسابقات به همراه تیم چلسی به کاپ لیگ قهرمانان اروپا در سال 2012 دست پیدا کند.
دوره زندگی ملی [ویرایش]

تورس در چهارده سالگی به عنوان بهترین بازیکن رده سنی خودش در اروپا انتخاب شد. او توانست به همراه تیم ملی اسپانیا عنوان قهرمانی را در جام ملتهای اروپا و در رده سنی زیر شانزده سال بدست آورده و عنوان بهترین بازیکن و گلزن آن دوره از مسابقات را از آن خود کند. از آن زمان به بعد او به چهره‌ای شناخته شده در میان مردم تبدیل شد. فرناندو به همراه تیم ملی اسپانیا قهرمان جام ملتهای اروپا در رده سنی زیر ۱۹ سال شد و عنوان آقای گلی مسابقات را بدست آورد.

نخستین بازی او در تیم ملی بزرگسالان اسپانیا، در سال ۲۰۰۳ در برابر تیم ملی پرتغال بود. او همراه با تیم ملی در سه تورنمنت مهم یعنی یورو ۲۰۰۴، جام جهانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۰۸ شرکت داشت. او در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸، مجموعا دو گل در مقابل تیم‌های ملی سوئد و آلمان (بازی فینال) به ثمر رساند.

در جام جهانی فوبتال ۲۰۱۰ شرکت داشت و در فینال و در دقایق پایانی به زمین رفت و در گل پیروزی اسپانیا مقابل هلند نقش اساسی داشت.

نوشته شده در جمعه 24 شهريور 1391برچسب:,ساعت 13:49 توسط یاشار| |

کریستین رونالدو

 

کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (به پرتغالی: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro؛ زادهٔ ۵ فوریه سال ۱۹۸۵؛ ۲۷ سال) که بیشتر با نام کوچکش کریستیانو رونالدو شناخته می‌شود یک فوتبالیست پرتغالی است. او عضو تیم ملی فوتبال پرتغال و تیم باشگاهی رئال مادرید می‌باشد. نام خانوادگی رونالدو از نام خانوادگی مادرش دوس سانتوس و نام خانوادگی پدرش آویرو گرفته شده‌است. رونالدو یک مهاجم است و کاپیتان تیم ملی پرتغال است. وی یکی از گران قیمت ترین بازیکنان فوتبال است[۲] که با ۸۰ میلیون پوند (۱۳۱٫۶ میلیون دلار) از باشگاه منچستر یونایتد به باشگاه رئال مادرید پیوست.

رونالدو در سال ۱۹۹۷ با تیم باشگاهی اسپورتینگ لیسبون قرارداد امضا کرد. او در سال ۲۰۰۳ مورد توجه سرمربی تیم باشگاهی منچستر یونایتد یعنی الکس فرگوسن قرار گرفت و با ۱۲٫۲۴ میلیون پوند به باشگاه منچستر یونایتد پیوست. فصل بعد او موفق به کسب اولین جام باشگاهی خود یعنی جام حذفی شد. وی هم چنین در یورو ۲۰۰۴ (جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴) برای تیم ملی پرتغال بازی کرد و پرتغال در بازی فینال به تیم ملی یونان باخت. وی ستارهٔ تیم و از برجسته ترین بازیکنان یوفا در این جام بود.

رونالدو نخستین بازیکنی بود که هر چهار جایزهٔ (PFA) و (FWA) را در سال ۲۰۰۷ گرفت. او در همان سال توپ طلای فوتبال را از فیفا دریافت کرد و بهترین بازیکن فوتبال سال شد. رونالدو هم چنین در سال ۲۰۰۸ قهرمانی با منچستر یونایتد را در لیگ قهرمانان اروپا جشن گرفت و بهترین گلزن این جام و برندهٔ کفش طلای اروپا شد. وی اولین بازیکن منچستر یونایتد در ۴۰ سال گذشته بود که موفق به کسب کفش طلای اروپا شده‌است.[۳]

رونالدو پس از پیوستن به باشگاه رئال مادرید در سال ۲۰۰۹، در فصل دوم خود در فصل ۲۰۱۱ - ۲۰۱۰، با ۵۳ گل زده بیشترین گل زده در فصل در تاریخ باشگاه رئال مادرید و لالیگا که توسط فرانس پوشکاش زده بود را شکست. وی هم چنین رکورد تلمو زارا را شکست. او در فصل ۲۰۱۱ - ۲۰۱۰ بهترین بازیکن اروپا و دومین فوتبالیست برتر دنیا پس از لیونل مسی شد.[۴] رونالدو اولین بازیکنی شد که در دو لیگ مختلف توانسته‌است در یک فصل بیش از ۴۰ گل بزند. (منچستر یونایتد و رئال مادرید)

 

زندگی [ویرایش]

کریستیانو رونالدو در سانتو آنتونیو محله‌ای در فونچال، مادیرا، به دنیا آمد. او کوچک ترین فرزند مادرش ماریا دولورس داس سانتوس آویرو (آشپز) و پدرش خوزه دینیس آویرو (باغبان شهری) است.[۵] نام رونالدو، از روی نام رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، رونالد ریگان، که بازیگر مورد علاقهٔ پدرش بوده‌است انتخاب شده‌است. رونالدو یک برادر بزرگ تر به نام هوگو و دو خواهر با نام‌های الما و لیلیانا کاتیا دارد[۶] و مادربزرگش، ایزابل نام دارد.[۷] دوست دختر رونالدو یک مانکن اهل روسیه به نام ایرینا شایک است.
تیم‌های باشگاهی [ویرایش]
شروع به کار [ویرایش]

کریستیانو رونالدو در سن ۸ سالگی برای اولین بار در تیم آندوریها بازی کرد، جایی که پدرش مدیر تدارکات بوده‌است. رونالدو در سال ۱۹۹۵ با تیم محلی ناسیونال قرارداد امضا کرد و پس از آن به تیم باشگاهی اسپورتینگ لیسبون پیوست.[۸]
اسپورتینگ لیسبون [ویرایش]

کریستیانو رونالدو در آکادمی فوتبال باشگاه اسپورتینگ لیسبون، در آلکوچته آموزش دید و به تیم نوجوانان این باشگاه راه یافت. او آن قدر خوب بازی می‌کرد ‏که در سال ۲۰۰۱ و با ۱۶ سال سن به تیم بزرگسال اسپورتینگ راه یافت. وی در اولین لیگ خود در ۷ اکتبر دو گل به ثمر رساند.[۹]

او در سن ۱۵ سالگی دچار بیماری قلبی شد و مادرش با مجوز باشگاه اسپورتینگ، پسرش را به بیمارستان برد. رونالدو در آن بیمارستان زیر تیغ جراحی قرار گرفت. عمل جراحی در صبح انجام گرفت و رونالدو در پایان بعد از ظهر از بیمارستان مرخص شد و یک هفتهٔ بعد دوباره آموزش فوتبال را از سر گرفت.[۱۰]

در تابستان سال ۲۰۰۳ و هنگامی که او تنها ۱۸ سال داشت، برای اردوی تابستانی با تیمش به آمریکا رفته بود، در یک بازی دوستانه با منچستر یونایتد خوب بازی کرد و اسپورتینگ لیسبون با نتیجهٔ ۱–۳ منچستر یونایتد را شکست داد و الکس فرگوسن را وادار کرد تا بگوید: «من این پسر ‏را می‌خواهم.» در نوامبر سال ۲۰۰۲، رونالدو به زمین آموزش باشگاه آرسنال در شهر لندن، پایتخت کشور انگلستان دعوت شد و با سرمربی باشگاه منچستر یونایتد دیدار کرد. همان سال با حدود ۱۲ میلیون پوند به باشگاه منچستر یونایتد پیوست.[۱۱]
منچستر یونایتد [ویرایش]
۲۰۰۳-۲۰۰۶
 
 رونالدو در حال بازی کردن در منچستر یونایتد در برابر چلسی در آوریل ۲۰۰۶

کریستیانو رونالدو بازیکن پرتغالی باشگاه اسپورتینگ لیسبون با ۱۲٫۲۴ میلیون پوند به به باشگاه منچستر یونایتد پیوست.[۱۲] او در باشگاه اسپورتینگ شمارهٔ ۲۸ را می‌پوشید که در باشگاه منچستر یونایتد به رونالدو شمارهٔ ۷ را دادند که قبلا بازیکنانی مانند جورج بست، برایان رابسون، اریک دانتونا و دیوید بکهام آن را می‌پوشیدند. رونالدو دربارهٔ شمارهٔ پیراهنش گفته‌است:«    پس از این که من به تیم منچستر یونایتد پیوستم، سرمربی ام الکس فرگوسن به من گفت که چه شماره‌ای را می‌خواهم. من گفتم ۲۸ را می‌خواهم. الکس فرگوسن گفت نه تو باید شمارهٔ ۷ را بپوشی که قبلا بازیکنان مشهوری این پیراهن را می‌پوشیدند و این برای تو یک افتخار است.[۱۳]     »


در اولین بازی رونالدو در منچستر یونایتد، وی به عنوان بازیکن جایگزین در دقیقهٔ ۶۰ به بازی آمد که این باشگاه در یک پیروزی خانگی آن بازی را ۰–۴ از بولتون برد. رونالدو اولین گل خود را در این تیم در بازی با پورتسموث با یک ضربهٔ آزاد در تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۰۳ به ثمر رساند. این بازی را منچستر یونایتد ۰–۳ از پورتسموث برد. رونالدو فصل اول خود را در این تیم خوب گذراند و جام را فتح کرد.

در اکتبر سال ۲۰۰۵، منچستر یونایتد بازی را ۱–۴ به میدلزبورو باخت. رونالدو در سال ۲۰۰۵، ۱۰ گل در همهٔ رقابت‌ها برای منچستر یونایتد به ثمر رساند و طرفداران او، در FIFPro به او رای دادند و او موفقیت بهترین بازیکن جوان سال منچستر یونایتد (FIFPro) را کسب کرد و بازیکن جوان سال شد و جایزه گرفت.

وی در دربی شهر منچستر در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۶ به ورزشگاه فرستاده شد که منچستر یونایتد آن بازی را ۱–۳ به منچستر سیتی واگذار کرد.

او در سال ۲۰۰۶ - ۲۰۰۵، موفق به کسب جایزه دوم خود در لیگ انگلستان شد و در آخرین بازی فصل، منچستر یونایتد با نتیجهٔ ۰–۴ ویگان را شکست داد که سه گل منچستر یونایتد در این بازی را رونالدو به ثمر رساند.
۲۰۰۶-۲۰۰۹
 
 رونالدو با منچستر یونایتد در فصل ۲۰۰۷ - ۲۰۰۶

رونالدو در فصل ۲۰۰۷ - ۲۰۰۶ برای منچستر یونایتد، برای اولین بار در یک لیگ ۲۰ گل به ثمر رساند و این باشگاه قهرمان لیگ انگلستان شد.

در نوامبر و دسامبر ۲۰۰۶، رونالدو به سومین بازیکن برتر تاریخ لیگ انگلستان، پس از دنیس برکمپ در سال ۱۹۹۷ و رابی فاولر در سال ۱۹۹۶ تبدیل شد.[۱۴][۱۵] وی هم چنین در تاریخ ۵ مه ۲۰۰۷، برای بار دوم و پشت سر هم موفقیت FIFPro را کسب کرد و بازیکن جوان سال شد و جایزه گرفت.

در ماه مارس ۲۰۰۷، رئال مادرید حاضر به پرداخت پولی بی سابقه برای رونالدو شد و ۵۴ میلیون پوند را به او پیشنهاد کرد و از او خواست تا با رئال قراردادی ۵ ساله امضا کند.[۱۶] ولی رونالدو پیشنهاد رئال مادرید را نپذیرفت و با ۳۱ میلیون پوند در منچستر یونایتد ماند و بیشترین دستمزد را در تاریخ این تیم گرفت.

وی در این فصل جایزه‌های شخصی زیادی گرفت. او برنده بازیکن بازیکنان PFA شد که تنها اندی گری در سال ۱۹۹۷ موفق به کسب این مقام شده بود.
 
 رونالدو (چپ) و کارلوس توز (راست) قبل از بازی در لیگ قهرمانان اروپا

رونالدو در فصل‌های ۲۰۰۸ - ۲۰۰۷، در مسابقهٔ دوم خود روی ریچارد هیوز از تیم پورتسموث خطا کرد و کارت قرمز گرفت و تنبیه او محروم شدن از ۳ بازی بعدی منچستر یونایتد بود.[۱۷]

او دونده برتر سال ۲۰۰۷ بود و توپ طلای فیفا را در این سال گرفت و بهترین بازیکن جهان شد.

در بازی منچستر یونایتد و المپیک لیون، شخصی ناشناس از هواداران لیون، به طور مداوم روی رونالدو و وین رونی لیزر سبز می‌انداخت که یوفا خشمگین شد و لیون را جریمه کرد.

در ۱۹ مارس ۲۰۰۸، رونالدو برای اولین بار کاپیتان منچستر یونایتد شد که در آن بازی ۲ گل به بولتون زد و منچستر یونایتد ۰–۲ این تیم را شکست داد.

در ۵ ژوئن ۲۰۰۸، اسکای اسپورتس گزارش دادند که رونالدو علاقه به پیوستن به رئال مادرید دارد و اگر رئال مادرید همان مقدار پولی را که اول سال به وی پیشنهاد کرده‌است را بدهد، او به رئال مادرید خواهد پیوست. بنابراین منچستر یونایتد از رئال مادرید به اتهام دستیابی به رونالدو شکایت کرد ولی فیفا این شکایت را نپذیرفت. این گمانه زنی آن قدر ادامه یافت تا آنجا که رونالدو در ۶ اوت اعلام کرد که تنها می‌خواهد برای یک سال دیگر در منچستر یونایتد بماند.[نیازمند منبع] او در ۷ ژوئیه در مرکز پزشکی دانشگاهی در آمستردام، زیر عمل جراحی مچ پا قرار گرفت و پس از عمل جراحی، در مرحلهٔ گروهی لیگ قهرمانان اروپا و در بازی با ویارئال در تاریخ ۱۷ سپتامبر، به عنوان جایگزین پارک جی سونگ به بازی آمد.

در تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۰۸، در پیروزی ۰–۵ منچستر یونایتد در برابر باشگاه فوتبال استوک سیتی، رونالدو ۲ ضربهٔ آزاد را گل کرد و ۱۰۰مین و ۱۰۱مین گلش را برای منچستر یونایتد به ثمر رساند.[نیازمند منبع]

این بدین معناست که رونالدو به هر ۱۹ تیم لیگ برتر فوتبال انگلستان گل زده‌است. در ۲ دسامبر، وی توپ طلای فوتبال را با ۴۴۶ امتیاز گرفت در حالی که نفر دوم جهان یعنی لیونل مسی، تنها ۲۸۱ امتیاز گرفت و از رونالدو ۱۶۵ امتیاز عقب بود. در ۱۹ دسامبر، رونالدو در جام باشگاه‌های جهان، با منچستر یونایتد در بازی فینال، ۲ گل زد و به رونالدو توپ نقره‌ای اهدا شد.[۱۸]
 
 رونالدو و منچستر یونایتد در برابر آلبرت ریرا و بازیکنان لیورپول

در تاریخ ۸ ژانویه ۲۰۰۹، رونالدو با یک خودرو فراری ۵۹۹ در یک تونل در امتداد جادهٔ آ۵۳۸، در نزدیکی فرودگاه منچستر تصادف کرد. اما روز صبح بعد سر تمرین منچستر یونایتد حاضر شد. چهار روز بعد، او اولین بازیکن لیگ برتر انگلستان شد که برترین بازیکن جام جهانی شده‌است. علاوه بر این، رونالدو اولین بازیکن پرتغالی است که برنده جایزه از لوئیس فیگو در سال ۲۰۰۱ شده‌است.[۱۹]

رونالدو در سال ۲۰۰۸ - ۲۰۰۷، با منچستر یونایتد قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. منچستر یونایتد در این جام، پورتو، بارسلونا و چلسی را در بازی‌های آخر شکست داد. در بازی فینال با نتیجه‌ای پرگل کار به وقت‌های اضافه کشیده شد و منچستر یونایتد، چلسی را در وقت‌های اضافه شکست داد و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. سال بعد هم رونالدو با منچستر یونایتد به فینال رسید اما منچستر یونایتد ۰–۲ از بارسلونا شکست خورد و نایب قهرمان شد.

در ۱۱ ژوئن، منچستر یونایتد پیشنهاد بی قید و شرط ۸۰ میلیون پوندی رئال مادرید را پذیرفت و رونالدو به رئال مادرید پیوست.[۲۰] رونالدو پس از رفتن به رئال مادرید دربارهٔ الکس فرگوسن گفت: «الکس فرگوسن، پدر من در ورزش بوده‌است، یکی از مهم ترین عوامل موثر در زندگی من است.»[۲۱]
رئال مادرید [ویرایش]
فصل ۲۰۱۰–۲۰۰۹
 
 رونالدو در حال بازی کردن با دیگو فرلان و اتلتیکو مادرید

الکس فرگوسن در جولای ۲۰۰۹ دربارهٔ کریستیانو رونالدو گفت:«    من چیزی جز ستایش این پسر ندارم که در جهان بهتر از ریکاردو کاکاولیونل مسی است. او برای گل زدن تلاش می‌کند و به دروازهٔ حریف حمله می‌کند.[نیازمند منبع]     »


۲۶ ژوئن ۲۰۰۹، رئال مادرید تایید کرد که کریستیانو رونالدو در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۰۹، از منچستر یونایتد با قیمت ۸۰ میلیون پوند (۱۳۱٫۶) به رئال مادرید خواهد پیوست.[۲۲] پس از موافقت با شرایطش، با امضای قراردادی ۶ ساله به باشگاه رئال مادرید پیوست. رونالدو در تاریخ ۶ ژوئیه به رسانه‌های جهان به ظور رسمی اعلام شد که بازیکن رئال مادرید است و در این تیم، شمارهٔ ۹ را که قبلا برای مادریدی افسانه‌ای، آلفردو دی استفانو بود را به او خواهند دادند. ۸۰٬۰۰۰ طرفدار کریستیانو رونالدو، از سخنرانی او در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو استقبال کردند. این تعداد طرفدار، رکورد دیگو آرماندو مارادونا را شکست چرا که هنگامی که مارادونا از بارسلونا به ناپولی منتقل شد، ۷۵٬۰۰۰ ایتالیایی، از سخنرانی او استقبال کردند.

رونالدو اولین گل خود را در رئال مادرید در ۲۱ ژوئیه زد که با همان گل، رئال مادرید ۰–۱ بازی را برد. اولین گل پنالتیاش در رئال مادرید را یک هفته بعد زد که آن بازی را رئال مادرید ۲–۴ برد.[۲۳] در ۲۹ اوت، رونالدو به دپورتیو لاکرونیا یک گل پنالتی زد که باعث شد رئال مادرید بازی را ۲–۳ ببرد.[۲۴] در ۱۵ سپتامبر، رونالدو در لیگ قهرمانان اروپا دو ضربهٔ آزاد را تبدیل به گل کرد که رئال مادرید آن بازی را ۲–۵ برد. این دو گل اولین گل‌های رونالدو در لیگ قهرمانان اروپا برای رئال مادرید بودند.[۲۵] وی در بازی با ویارئال، رکورد تعداد گل‌های باشگاه رئال مادرید را شکست.[۲۶]

او در ۱۰ اکتبر، با پرتغال در برابر مجارستان بازی می‌کرد که از آسیب دیدگی مچ پا رنج می‌برد.[۲۷] او در ۲۵ نوامبر، در لیگ قهرمانان اروپا، در برابر آث میلان، دیگر قهرمان بزرگ این جام بازی کرد. اولین آسیب رونالدو، در تاریخ ۲۹ نوامبر، در بازی ال کلاسیکو شروع شد که رئال مادرید آن بازی را ۰–۱ به بارسلونا باخت. در ۵ مه ۲۰۱۰، رونالدو برای اولین بار در رئال مادرید، در بازی با مایورکا، هتریک کرد.[۲۸]
فصل ۲۰۱۱–۲۰۱۰
 
 رونالدو در یک بازی دوستانه در برابر Peñarol قبل از شروع فصل

با خروج رائول گونزالس از رئال مادرید در تابستان ۲۰۱۰، پیراهن شمارهٔ ۷ رئال مادرید به کریستیانو رونالدو تحویل داده شد.[۲۹] وی در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۰، ۴ گل به رئال ریسینگ سانتاندر زد.[۳۰] این تعداد گل در یک مسابقه بیشترین تعداد گل رونالدو در یک بازی بود.[۳۱] بیشترین تعداد گل او در یک ماه ۱۱ گل بود که در ۶ بازی زده شد. (سه بازی در لالیگا، یک بازی در لیگ قهرمانان اروپا و دو بازی در پرتغال) قبل از باخت ۰–۵ رئال مادرید در ورزشگاه نوکمپ از بارسلونا، رئال مادرید در لالیگا ۱–۵ اتلتیک بیلبائو را شکست داد که رونالدو گل دوم را به ثمر رساند.[۳۲]

رونالدو بازی‌ها را در سال ۲۰۱۱ بسیار امیدوار کننده آغاز کرد به خصوص گفته شد که او قصد دارد رکورد گلزنی رئال مادرید را بشکند و به همین خاطر بازیکنان کلاسیک رئال مادرید مانند آلفردو دی استفانو، هوگو سانچز و مانوئل آلدای مراسمی برگزار کردند.[۳۳][۳۴] رونالدو با فریب دادن داور دو گل به ختافه در پیروزی تنگ ۲–۳ رئال مادرید در برابر ختافه زد.[۳۵] رونالدو با هتریک و کمک کاکا، پس از آسیب دیدگی، در بازی با ویارئال، رئال مادرید ۲–۴ ویارئال را شکست داد و رونالدو در تاریخ ۹ ژانویه، بهترین گلزن لالیگا در این فصل شد. در وسط فصل در یک بازی، رونالدو رکورد تلمو زارا و هوگو سانچز که ۳۸ گل در لالیگا زده بود را شکست و بهترین گلزن لالیگا تا آن زمان شد. با این حال رونالدو تا مدت کوتاهی آمار گلزنی‌اش به شدت کاهش یافت و در ۱ ماه فقط ۲ گل برای رئال مادرید به ثمر رساند. در این مدت کوتاه رونالدو تقریباً در تمام صحنه‌ها حضور داشت ولی فقط ۲ گل زد. سپس در پایان فصل با ۴۰ گل و با ۲۲ گل زدهٔ بیشتر نسبت به لیونل مسی بهترین گلزن لالیگا در این فصل شد.[۳۶][۳۷]
 
 رونالدو و رئال مادرید در بازی با گرت بیل و تاتنهام در لیگ قهرمانان اروپا

رونالدو پس از بهبود آسیب دیدگی، ۳ گل به ثمر رساند. (از جمله دو گل به تاتنهام در لیگ قهرمانان اروپا) وی در بازی برگشت ال کلاسیکو، یک گل از روی نقطهٔ پنالتی به ثمر رساند و تعداد گل خود در این فصل را به عدد ۴۱ رساند. در ۲۰ آوریل، فینال کوپا دل ری بین دو تیم رئال مادرید و بارسلونا برگزار شد. در ۹۰ دقیقه تیمی نتوانست گل بزند تا این که در وقت اضافهٔ اول در دقیقهٔ ۱۰۳، رونالدو برای رئال مادرید گلزنی کرد و با این گل رئال مادرید فینال کوپا دل ری را برد و قهرمان این جام شد. در بازی با سویا که رئال مادرید ۲–۶ پیروز شد، رونالدو ۴ گل زد و ۴۶ گله شد و رکوردش در منچستر یونایتد را که ۴۲ گل بود را شکست. سه روز بعد، رئال مادرید ۰–۴ ختافه را شکست داد که در این بازی رونالدو ۳ گل زد و ۴۹ گل شد. در ۱۵ مه، رئال مادرید موفق شد ویارئال را ۱–۳ شکست دهد که رونالدو در آن بازی ۲ گل زد و سرانجام ۵۱ گله شد.

در ۲۱ مه، رونالدو دو گل آخر این فصلش را در لالیگا به آلمریا زد و رکورد تلمو زارا و هوگو سانچز را شکست و بیشترین گل زدهٔ رئال مادرید توسط یک بازیکن در یک فصل را رغم زد. با این ۵۳ گل، رونالدو باری دیگر کفش طلای اروپا را دریافت کرد. رونالدو در این ۵۳ گل، ۲۵ گل را با پای راستش و ۹ گل را با پای چپش به ثمر رساند.

کار با یکی از بزرگ‌ترین مربیان جهان، یعنی ژوزه مورینیو، برای رونالدو که هم میهن اوست بسیار موفقیت آمیز بود. شاید رونالدو در این فصل با رئال مادرید فقط در جام کوپا دل ری قهرمان شد اما تعداد گل‌های این فصل او حیرت انگیز بود و حتی سال بعد بیشتر از این فصل گلزنی کرد.
فصل ۲۰۱۲–۲۰۱۱
 
 رونالدو در حال بازی کردن در لیگ قهرمانان اروپا در برابر آژاکس

ژوزه مورینیو، سرمربی رئال مادرید، در ماه مه ۲۰۱۲ گفته‌است:«    کریستیانو رونالدو عالی و حیرت انگیز است. من او را با لیونل مسی مقایسه نخواهم کرد. ما دربارهٔ این دو بازیکن بزرگ صحبت می‌کنیم. به نظر من امسال رونالدو بهتر از مسی بوده‌است.[۳۸]     »


رئال مادرید این فصل را با برد ۱–۴ در برابر تیم گالکسی از ایالات متحده آمریکا آغاز کرد. چهار گل رئال در این بازی را به ترتیب ژوزلو، کایخون، رونالدو و کریم بنزما به ثمر رساندند.[۳۹] ۴ روز بعد رونالدو در بازی با گوادالاخارا هتریک کرد و سه گل وارد دروازه حریف کرد. رئال مادرید این بازی را ۰–۳ از گوادالاخارا برد. رونالدو به علت یک پرس کردن در بازی بسیار مورد تحسین قرار گرفت. در ۱۷ اوت ۲۰۱۱، در بازی سوپر جام فوتبال اسپانیا که رئال مادرید و بارسلونا با هم بازی کردند، رونالدو یک گل در ورزشگاه نوکمپ به بارسلونا زد. در ۲۷ اوت ۲۰۱۱، فصل ۲۰۱۲–۲۰۱۱ لالیگا، با هتریک رونالدو در پیروزی ۰–۶ رئال مادرید در برابر رئال ساراگوسا آغاز شد.

در ۱۷ سپتامبر، سلامتی فیزیکی رونالدو مورد بررسی رسانه‌های جهان قرار گرفت و سپس کاسترول یک فیلم تلویزیونی به نام رونالدو منتشر کرد که رونالدو در آن مورد آزمایش در زمینه‌های مختلف مانند زمینه‌های روحی و جسمی قرار گرفت. فیلم‌ها و پزشکان ادعا کردند که رونالدو یکی از بهترین و سلامت ترین ورزشکاران جهان است؛ در فوتبال فوق العاده و در شاخه‌های دیگر برجسته‌است. در روز ۲۴ سپتامبر، رونالدو در برابر رایو والکانو هتریک کرد و سه گل زد. این بازی با پیروزی ۲–۶ رئال مادرید در برابر رایو والکانو در سانتیاگو برنابئو پایان یافت. این هتریک رونالدو، نهمین هتریک او در لالیگا با رئال مادرید و دهمین هتریکش با رئال مادرید بود. در تاریخ ۲۷ سپتامبر، رونالدو در لیگ قهرمانان اروپا ۱ گل به آژاکس زد و رئال ماردید این بازی را ۰–۳ از آژاکس برد. در ۲۲ اکتبر، رونالدو دهمین هتریکش را در لالیگا انجام داد و در مجموع یازدهمین هتریکش را برای رئال مادرید انجام داد. در این بازی رئال مادرید ۰–۴ مالاگا را شکست داد. در تاریخ ۶ نوامبر، رئال مادرید ۱–۷ اوساسونا را شکست داد و با امنیت خود را در صدر جدول تضمین کرد. رونالدو در سال ۲۰۱۱ یکی از سه فینالیست توپ طلای فوتبال بود. سرانجام رونالدو نفر دوم فوتبل فیفا، قبل از لیونل مسی و بعد از ژاوی هرناندز شد. در یک چهارم نهایی کوپا دل ری، رئال مادرید ۳–۴ به بارسلونا باخت که رونالدو دو گل در این بازی برای رئال مادرید به ثمر رساند. با پیروزی ۲–۴ رئال مادرید در برابر لوانته، رئال مادرید با اختلاف ۱۰ امتیاز نسبت به بارسلونا در صدر جدول قرار گرفت. در ۲۴ مارس، رونالدو تعداد گل‌هایش در لالیگا را در این سه فصل در رئال مادرید، به عدد ۱۰۰ رساند که به طور متوسط در هر بازی در لالیگا ۱٫۰۱ گل به ثمر رسانده‌است.

رونالدو برای پایان کار خود در رئال مادرید گفته‌است:«    من دوست دارم تا آخر عمرم در رئال مادرید بمانم و ۱۰ سال دیگر با رئال مادرید قرار داد امضا کنم.[۴۰][۴۱]     »


در ماه مه، رونالدو ادعا کرد که در این فصل بهتر از مسی بوده‌است. در این فصل رئال مادرید با ژوزه مورینیو به ۱۰۰ امتیاز در لالیگا رسید که این رکورد تا به حال در هیچ لیگی به دست نیامده‌است.[نیازمند منبع]
بازی‌های ملی [ویرایش]
 
 رونالدو در حال بازی کردن در برابر برزیل

کریستیانو رونالدو اولین بازی ملی خود را در تیم بزرگسالان پرتغال در ۲۰ اوت ۲۰۰۳ (۱۸ ساله) انجام داد که در این بازی پرتغال ۰–۱ مجارستان را شکست داد.[۴۲]
یورو ۲۰۰۴ [ویرایش]

تیم ملی پرتغال در نیمه نهایی یورو ۲۰۰۴ (جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴) به مصاف تیم ملی هلند رفت که در نتیجه پرتغال ۲–۱ هلند را شکست داد.[۴۳] در این مسابقه یکی از گل‌های پرتغال را کریستیانو رونالدو به ثمر رساند. در بازی فینال با وجود این که بیشتر مردم جهان فکر می‌کردند که پرتغال قهرمان اروپا خواهد شد اما اینگونه نشد و پرتغال در بازی فینال ۱–۲ از یونان شکست خورد.[۴۴] در این بازی تنها گل پرتغال را کریستیانو رونالدو به ثمر رساند. وی در این جام تنها همین ۲ گل را زد ولی این گل، گل‌های بسیار ارزشمندی بودند.
جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان [ویرایش]

کریستیانو رونالدو دومین گلزن برتر جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان با ۷ گل بود و اولین گلش را در برابر تیم ملی ایران از روی نقطهٔ پنالتی به ثمر رساند.[۴۵]

در این جام رونالدو دو گل به ایران زد. تیم ملی پرتغال در این جام با ایران، مکزیک و آنگولا هم گروه بود و در یک هشتم نهایی هلند و در یک چهارم نهایی انگلستان را شکست داد و در نیمه نهایی از فرانسه شکست خورد و حذف شد و در بازی رده بندی از آلمان شکست خورد و در این جام چهارم شد.

در مسابقهٔ یک چهارم نهایی، رونالدو با انگلستان و مقابل وین رونی، هم تیمی اش در منچستر یونایتد بازی کرد. وین رونی روی ریکاردو کاروالیو، مدافع پرتغالی، خطا کرد و با رونالدو درگیر شد و اخراج شد. رسانه‌های انگلیسی بر این باورند که رونالدو پس از کارت قرمز گرفتن رونی از داور آن بازی هوراسیو الیزوندو (Horacio Elizondo) اعتراض کرده‌است اما پس از اخراج شدن رونی به نیمکت پرتغال چشمک زده‌است و این مسئله کمی مشکوک است. بعد از مسابقه رونالدو اصرار داشت که رونی دوست او بوده‌است.[۴۶] در ۴ ژوئیه، الیزوندو اعلام کرد که اخراج شدن رونی به علت درگیری او با رونالدو نبوده‌است.[۴۷]

مطبوعات و رسانه‌های انگلیسی خشمگین شدند و نظر دادند که رونالدو باید منچستر یونایتد را ترک کند.[۴۸] روزنامه ورزشی اسپانیایی مارکا (Marca) اعلام کرد که رونالدو می‌خواهد به رئال مادرید بپیوندد.[۴۹] اما الکس فرگوسن و دیگران این گونه ذهنیت رونالدو و رونی را برطرف ساختند و این دو بازیکن دوباره کنار هم در منچستر یونایتد بازی کردند.[۵۰][۵۱] در رای گیری آنلاین و همین طور فیفا، کریستیانو رونالدو بهترین بازیکن جوان این جام انتخاب شد.[۵۲]
پس از جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان [ویرایش]

بعد از ‏خداحافظی لوئیس فیگو در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶، لوییس فیلیپه اسکولاری بازوبند کاپیتانی را به او ‏داد؛ و کریستیانو رونالدو عصر جدیدی را با پیراهن تیم ملی کشورش آغاز کرد. او در ‏مسابقات مقدماتی یورو ۲۰۰۸ بازی‌های بسیار خوبی را از خود به نمایش گذاشت؛ ‏هرچند بازی‌ها در مرحله نهایی آن رقابتها به چشم نیامدند. رسیدن بازوبند کاپیتانی به او ‏درست یک روز پس از تولد ۲۰ سالگی اش بود و این یک اتفاق جالب در زندگی رونالدو به ‏شمار می‌رود.

کارلوس سیلوا –رئیس وقت فدراسیون فوتبال پرتغال ۲ روز پیش از مرگش ‏از اسکولاری خواسته بود که رونالدو را به عنوان کاپیتان معرفی کند.[۵۳]

یک روز پس از تولد ۲۲ سالگی رونالدو، او در یک بازی دوستانه مقابل برزیل، در ۶ فوریه ۲۰۰۷، برای اولین بار کاپیتان تیم ملی پرتغال شد.[۵۴]
یورو ۲۰۰۸ [ویرایش]

کریستیانو رونالدو در یورو ۲۰۰۸ (جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸)، در ۴ بازی، تنها ۱ گل به ثمر رساند اما بازی بسیار تاثیر گذاری داشت. رونالدو در این جام عالی بازی کرد اما سرانجام پرتغال در مرحله یک چهارم نهایی از آلمان شکست خورد و حذف شد.[۵۵] هنگامی که کارلوس کیرش (Carlos Queiroz) سرمربی جدید تیم ملی پرتغال شد[۵۶]، در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۸ رونالدو را به عنوان کاپیتان تیم ملی پرتغال منصوب کرد[۵۷] البته اسکولاری قبلا او را به عنوان کاپیتان پرتغال منصوب کرده بود.

رونالدو مرد بازی پرتغال و جمهوری چک در گروه A یورو ۲۰۰۸ بود.[۵۸]
جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی [ویرایش]

در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۰، در کشور پرتغال افتتاحیه بازی‌های جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی با بازی در برابر ساحل عاج برگزار شد که کریستیانو رونالدو هم حضور داشت. روز بعد پرتغال با فیفا تماس گرفت و از فیفا خواست که کارت زرد رونالدو را لغو کند اما این نظر رد شد و فیفا درخواست پرتغال را نپذیرفت.[۵۹]

در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی، پرتغال با سه تیم برزیل، ساحل عاج و کره شمالی هم گروه بود[۶۰][۶۱][۶۲] که پرتغال پس از برزیل به عنوان تیم دوم به مرحلهٔ حذفی صعود کرد و در مرحلهٔ یک هشتم نهایی از اسپانیا شکست خورد و حذف شد. در این گروه که گروه G جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی بود، رونالدو مرد بازی در هر سه بازی پرتغال با هم گروهی‌هایش بوده‌است. او در این جام جهانی و در ۴ بازی تنها ۱ گل به ثمر رساند آن هم در ۲۱ ژوئن گل ششم به کره شمالی را زد.[۶۳]
یورو ۲۰۱۲ [ویرایش]
 
 رونالدو در حال بازی کردن با آلمان در یورو ۲۰۱۲

کریستیانو رونالدو در مقدماتی یورو ۲۰۱۲ (جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲) ۷ گل به ثمر رساند. پس از صعود پرتغال به یورو ۲۰۱۲ که در لهستان و اوکراین برگزار می‌شد، پرتغال در گروه B با تیم‌های هلند، آلمان و دانمارک هم گروه شد که گروه مرگ نامیده شد.[۶۴] در مصاحبه با مجلهٔ کیکر، رونالدو گفت:«    بازی من کاملا حرفه‌ای است و برای پرتغال یک غنیمت محسوب می‌شوم.[۶۵][۶۶][۶۷][۶۸]     »


در بازی پرتغال و آلمان، با وجود بازی بهتر از پرتغال، آلمان ۰–۱ پرتغال را شکست داد و تنها باخت گروهی پرتغال را رغم زد. در بازی پرتغال و دانمارک هر وقت توپ به رونالدو می‌رسید، طرفداران دانمارک شعار می‌دادند و نام لیونل مسی را تکرار می‌کردند. رونالدو در این بازی فرصت‌های خوبی داشت اما نتوانست استفاده کند ولی بازی بسیار تاثیر گذاری داشت و پرتغال این بازی را ۲–۳ از دانمارک برد. در پاسخ به سوالی دربارهٔ شعارهای لیونل مسی، رونالدو گفت:«    شما می‌دانید که او این زمان سال گذشته کجا بود؟ آیا می‌دانید؟ او داشت در جام ملت‌های آمریکای جنوبی برای تیمش بازی می‌کرد؟[۶۹]     »


در بازی پرتغال و هلند، رونالدو ۲ گل به هلند زد و پرتغال بازی را ۰–۲ برد.[۷۰][۷۱] رونالدو در مرحلهٔ گروهی ۲ گل زد و ۲ بار مرد میدان انتخاب شد. سرانجام پرتغال با ۶ امتیاز و پس از آلمان ۹ امتیازی به مرحلهٔ بعد صعود کرد. در مرحلهٔ یک چهارم نهایی پرتغال باید با جمهوری چک بازی می‌کرد که در دقیقهٔ ۷۹ روی سانتر ژوآئو موتینیو، رونالدو ضربهٔ سر زیبایی را به تاق دروازه زد که گل بسیار زیبایی بود. سرانجام بازی با تک گل رونالدو ۰–۱ به سود پرتغال پایان یافت و پرتغال به نیمه نهایی صعود کرد. رونالدو نیز در بازی پرتغال و جمهوری چک، مرد میدان انتخاب شد.

پرتغال در مرحلهٔ نیمه نهایی باید با تیم ملی اسپانیا، قهرمان دورهٔ گذشتهٔ یورو و جام جهانی و بهترین تیم جهان بازی می‌کرد. در این بازی پرتغال بازی بهتری را نسبت به اسپانیا انجام داد و رونالدو هم چند موقعیت را خراب کرد.[۷۲] رونالدو بهترین شانس خود را در دقیقه ۹۰ زد که اگر گل می‌شد، اسپانیا راه برگشتی نداشت اما گل نشد.[۷۳] سرانجام کار به وقت‌های اضافه و پنالتی کشیده شد. در پنالتی پرتغالی‌ها قصد داشتند رونالدو آخرین ضربهٔ تیم یا ضربهٔ پنجم را بزند که با ضربهٔ او پرتغال به فینال صعود کند. اما فرصت به ضربه زدن رونالدو نرسید و قبل از این که رونالدو پنالتی بزند، پرتغال در پنالتی‌ها ۲–۴ از اسپانیا شکست خورد. ولی در این بازی پرتغال بهتر بازی کرد اما در پنالتی‌ها موفق نبود.
گل‌های ملی [ویرایش]گل    تاریخ    ورزشگاه    کشور    گل چندم    نتیجه بازی    جام یا نوع بازی
۱    ۱۲ ژوئن ۲۰۰۴    Estádio do Dragão، پورتو، پرتغال     یونان    ۱    ۲–۱    یورو ۲۰۰۴
۲    ۳۰ ژوئن ۲۰۰۴    Estádio José Alvalade، لیسبون، پرتغال     هلند    ۱    ۱–۲    یورو ۲۰۰۴
۳    ۴ سپتامبر ۲۰۰۴    Skonto Stadium، ریگا، لتونی     لتونی    ۱    ۲–۰    مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۴    ۸ سپتامبر ۲۰۰۴    Estádio Dr. Magalhães Pessoa، لییرا، پرتغال     استونی    ۱    ۴–۰    مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۵    ۱۳ اکتبر ۲۰۰۴    Estádio José Alvalade، لیسبون، پرتغال     روسیه    ۲    ۱–۷    مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۶    ۱۳ اکتبر ۲۰۰۴    Estádio José Alvalade، لیسبون، پرتغال     روسیه    ۴    ۱–۷    مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۷    ۱۷ نوامبر ۲۰۰۴    Stade Josy Barthel، لوکزامبورگ (شهر)، لوکزامبورگ     لوکزامبورگ    ۲    ۵–۰    مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۸    ۴ ژوئن ۲۰۰۵    Estádio da Luz، لیسبون، پرتغال     اسلواکی    ۲    ۲–۰    مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۹    ۸ ژوئن ۲۰۰۵    A. Le Coq Arena، تالین، استونی     استونی    ۱    ۱–۰    مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۱۰    ۱ مارس ۲۰۰۶    ورزشگاه اسپریت آرنا، دوسلدورف، آلمان     عربستان سعودی    ۱    ۳–۰    دوستانه
۱۱    ۱ مارس ۲۰۰۶    ورزشگاه اسپریت آرنا، دوسلدورف، آلمان     عربستان سعودی    ۳    ۰–۳    دوستانه
۱۲    ۱۷ ژوئن ۲۰۰۶    ورزشگاه کومرتسبانک آرنا، فرانکفورت، آلمان     ایران    ۲    ۰–۲    جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
۱۳    ۷ اکتبر ۲۰۰۶    Estádio do Bessa، پورتو، پرتغال     آذربایجان    ۱    ۰–۳    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۱۴    ۷ اکتبر ۲۰۰۶    Estádio do Bessa، پورتو، پرتغال     آذربایجان    ۳    ۰–۳    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۱۵    ۱۵ نوامبر ۲۰۰۶    Estádio Cidade de Coimbra، کویمبرا، پرتغال     قزاقستان    ۲    ۰–۳    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۱۶    ۲۴ مارس ۲۰۰۷    Estádio José Alvalade، لیسبون، پرتغال     بلژیک    ۲    ۰–۴    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۱۷    ۲۴ مارس ۲۰۰۷    Estádio José Alvalade، لیسبون، پرتغال     بلژیک    ۴    ۰–۴    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۱۸    ۲۲ آگوست ۲۰۰۷    Hanrapetakan Stadium، ایروان، ارمنستان     ارمنستان    ۱    ۱–۱    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۱۹    ۸ سپتامبر ۲۰۰۷    Estádio da Luz، لیسبون، پرتغال     لهستان    ۲    ۲–۲    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۲۰    ۱۷ اکتبر ۲۰۰۷    Almaty Central Stadium، آلماتی، قزاقستان     قزاقستان    ۲    ۱–۲    مقدماتی یورو ۲۰۰۸
۲۱    ۱۱ ژوئن ۲۰۰۸    ورزشگاه ژنو، ژنو، سوئیس     جمهوری چک    ۲    ۳–۱    یورو ۲۰۰۸
۲۲    ۱۱ فوریه ۲۰۰۹    Estádio Algarve، فارو، پرتغال     فنلاند    ۱    ۰–۱    دوستانه
۲۳    ۲۱ ژوئن ۲۰۱۰    ورزشگاه کیپ تاون، کیپ تاون، آفریقای جنوبی     کره شمالی    ۶    ۰–۷    جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی
۲۴    ۸ اکتبر ۲۰۱۰    Estádio do Dragão، پورتو، پرتغال     دانمارک    ۳    ۱–۳    مقدماتی یورو ۲۰۱۲
۲۵    ۱۲ اکتبر ۲۰۱۰    Laugardalsvöllur، ریکیاویک، ایسلند     ایسلند    ۱    ۳–۱    مقدماتی یورو ۲۰۱۲
۲۶    ۹ فوریه ۲۰۱۱    ورزشگاه ژنو، ژنو، سوئیس     آرژانتین    ۱    ۱–۲    دوستانه
۲۷    ۱۰ آگوست ۲۰۱۱    Estádio Algarve، فارو، پرتغال     لوکزامبورگ    ۲    ۰–۵    دوستانه
۲۸    ۲ سپتامبر ۲۰۱۱    ورزشگاه جی‌اس‌پی، نیکوزیا، قبرس     قبرس    ۱    ۴–۰    مقدماتی یورو ۲۰۱۲
۲۹    ۲ سپتامبر ۲۰۱۱    ورزشگاه جی‌اس‌پی، نیکوزیا، قبرس     قبرس    ۲    ۴–۰    مقدماتی یورو ۲۰۱۲
۳۰    ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱    ورزشگاه پارکن، کپنهاگ، دانمارک     دانمارک    ۱    ۱–۲    مقدماتی یورو ۲۰۱۲
۳۱    ۱۵ نوامبر ۲۰۱۱    Estádio da Luz، لیسبون، پرتغال     بوسنی و هرزگوین    ۱    ۲–۶    مقدماتی یورو ۲۰۱۲
۳۲    ۱۵ نوامبر ۲۰۱۱    Estádio da Luz، لیسبون، پرتغال     بوسنی و هرزگوین    ۳    ۲–۶    مقدماتی یورو ۲۰۱۲
۳۳    ۱۷ ژوئن ۲۰۱۲    ورزشگاه متالیست، خارکوف، اوکراین     هلند    ۱    ۱–۲    یورو ۲۰۱۲
۳۴    ۱۷ ژوئن ۲۰۱۲    ورزشگاه متالیست، خارکوف، اوکراین     هلند    ۲    ۱–۲    یورو ۲۰۱۲
۳۵    ۲۱ ژوئن ۲۰۱۲    ورزشگاه ملی ورشو، ورشو، لهستان     جمهوری چک    ۱    ۰–۱    یورو ۲۰۱۲

سبک بازی [ویرایش]

کاکا هم تیمی رونالدو در رئال مادرید در ژوئن ۲۰۱۱ گفته‌است:«    انتخاب این که کریستیانو رونالدو بهتر بازی می‌کند یا لیونل مسی کار بسیار سختی است. مسی یک نابغه‌است ولی رونالدو یک بازیکن همه کاره‌است.[۷۴]     »


رونالدو بسیار سرعت بالایی دارد و با سرعت بسیار زیادی می‌دود. قدرت شوت‌های رونالدو بسیار بالاست و ضربه‌های آزاد را دقیق و با سرعت و قدرت می‌زند. رونالدو برای زدن پنالتی یا ضربهٔ آزاد، توپ را می‌کارد و چند قدم بزرگ به عقب بر می‌دارد و وقتی پشت توپ می‌ایستد، فاصلهٔ پاهایش را زیاد می‌کند و با ژست خاصی به جلو نگاه می‌کند. این حرکت‌ها مخصوص کریستیانو رونالدو است.

ژوزه مورینیو سرمربی رونالدو در رئال مادرید در ماه مه سال ۲۰۱۲ گفته‌است:«    رونالدو و لیونل مسی در دوره‌های مختلف به دنیا آمده‌اند.[۷۵]     »

خارج از فوتبال [ویرایش]
زندگی شخصی [ویرایش]
 
 رونالدو در دوران طلسمش در رئال مادرید

هنگامی که کریستیانو رونالدو ۲۰ ساله بود، پدرش خوزه دینیس آویرو در سپتامبر ۲۰۰۵ در ۵۲ سالگی بر اثر بیماری کبدی مربوط به الکلیسم درگذشت.[۷۶] مادر رونالدو و الکس فرگوسن اعلام کردند که علت مرگ پدر رونالدو، نوشیدن و استفادهٔ بیش از حد از الکل بود. رونالدو اعلام کرد که در تاریخ ۳ ژوئیه ۲۰۱۰، تبدیل به پدر شد و نام فرزندش را کریستیانو گذاشت[۷۷] و صفحه‌های فیس بوک و توییتر این قضیه را به طور رسمی اعلام کردند. رونالدو قبلا با مدل‌های آلیس گودوین[۷۸] و جما اتکینسون دوست بود و از آغاز سال ۲۰۱۰، ایرینا شایک[۷۹]، مانکن روسی دوست دختر رونالدو شد. در سال ۲۰۱۲، رونالدو با پرداخت حدود ۲۵۰ میلیون تومان، مادرش را زیر عمل پزشکان خوب قرار داد و او را از مرگ نجات داد.
بشر دوستی [ویرایش]

فیلم‌های تلویزیون در سال ۲۰۰۴، زلزله و سونامی اقیانوس هند را نشان داد که یک پسر ۸ ساله با پوشیدن پارچهٔ کشباف شمارهٔ ۷ پرتغال، ۱۹ روز سرگردان بود و متوجه شد که خانواده اش کشته شده‌اند. پس از این اتفاق رونالدو از شهر آچه در اندونزی دیدن کرد و برای جمع آوری پول برای مردم آن شهر کمک کرد.[۸۰][۸۱]

در سال ۲۰۰۹، رونالدو حدود ۲۵۰ میلیون تومان پول داد تا بیمارستانی در شهر مادیرا بسازند و سرطان رونالدو را درمان کنند و آن‌ها با این پول بیمارستانی در جزیرهٔ مادیرا، سرزمین مادری رونالدو ساختند و مادر رونالدو را از مرگ نجات دادند.[۸۲]

رونالدو از قربانیان سیل مادیرا در سال ۲۰۱۰ حمایت کرد و در مسابقهٔ موسسه خیریه بین باشگاه لیگ برتری پورتو و بازیکنان شهر مادیرا که منتخب تیم‌های ناسیونال و مادیران ماریتمو بودند، در منتخب شهر مادیرا بازی کرد.[۸۳]

در ماه مه ۲۰۱۲، رونالدو و نمایندهٔ او خورخه مندس، تصمیم گرفتند برای تامین بودجهٔ درمان یک پسر بچهٔ ۹ ساله که هیچ امیدی به سمت چپ این کودک نیست و قبل از تولد این کودک سرطان داشته‌است، پول بدهند.[۸۴]
ثروت [ویرایش]

در ماه مارس ۲۰۱۰، فوتبال فرانسه، در رتبه بندی کریستیانو رونالدو را سومین فوتبالیست ثروتمند جهان پس از دیوید بکهام و لیونل مسی اعلام کرد. ثروت خالص رونالدو ۱۶۰ میلیون دلار برآورد شده‌است.[۸۵] این ثروت از بازی‌ها و پاداش‌های او به دست آمده‌است.[۸۶][۸۷]
رسانه‌ها [ویرایش]

در دسامبر ۲۰۰۷، زندگینامه کریستیانو رونالدو، با عنوان لحظه منتشر شد.[۸۸] رونالدو همراه با یکی از خواهران خود یک بوتیک مد با نام "CR7" را افتتاح کرد. (CR نام اول اسم رونالدو و ۷ شمارهٔ پیراهن او)[۸۹] حالا این بوتیک دو شعبه شده‌است و هر دو در پرتغال، در لیسبون و مادیرا است.

در ۹ ژوئن ۲۰۱۰، خانم Tussauds، در لندن مجسمه‌ای از موم رونالدو را ساخت و به عنوان بخشی از جام جهانی بهره برداری کرد. رونالدو به فوتبالیست‌های همکارش استیون جرارد، پله و دیوید بکهام در این رویداد پیوست.[۹۰]

رونالدو بر روی جلد بازی‌های ویدئویی فیفا استریت ۲ و فوتبال ۲۰۰۸ است. در ماه مه ۲۰۱۱، رونالدو بر روی جلد رقیب بازی فیفا یعنی PES بود و در سال ۲۰۱۲ هم همین طور بود.[۹۱] در دسامبر ۲۰۱۱، رونالدو یک بازی آیفون با نام هدز آپ با کریستیانو را راه اندازی کرد.[۹۲] این بازی توسط توسعه دهنده RockLive ایجاد شده‌است. رونالدو بازیکن حرفه‌ای فوتبال ۲۰۱۳ خواهد بود و روی تریلر این بازی خواهد بود.[۹۳]

رونالدو در ماه اوت ۲۰۱۰، به عدد ۱۰ میلیون طرفدار در فیس بوک رسید. او تنها شخص غیر آمریکایی است که به این موفقیت دست پیدا کرده‌است و این مطلب بر روی سایت‌های شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت.[۹۴] رونالدو به پنجمین رتبهٔ اجتماعی در جهان در سال ۲۰۱۲ پیش از لیدی گاگا، ریانا، جاستین بیبر و کتی پری رسیده‌است.[۹۵]

در سپتامبر ۲۰۱۱، رونالدو با پیراهن کاسترول عکس گرفت.
آمار [ویرایش]
باشگاه [ویرایش]
 
 رونالدو با لباس دومش در رئال مادرید

این آمار، آمار دقیقی از ۱۳ مه ۲۰۱۲ است.باشگاه    فصل    لیگ    جام حذفی    سوپرجام    لیگ قهرمانان    بقیه بازی‌ها    مجموع
بازی‌ها    گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها
اسپورتینگ لیسبون    ۲۰۰۲-۰۳    ۲۵    ۳    ۳    ۲    -    -    ۳    ۰    ۰    ۰    ۳۱    ۵
مجموع    ۲۵    ۳    ۳    ۲    -    -    ۳    ۰    ۰    ۰    ۳۱    ۵
منچستر یونایتد    ۲۰۰۳-۰۴    ۲۹    ۴    ۵    ۲    ۱    ۰    ۵    ۰    ۰    ۰    ۴۰    ۶
۲۰۰۴-۰۵    ۳۳    ۵    ۷    ۴    ۲    ۰    ۸    ۰    ۰    ۰    ۵۰    ۹
۲۰۰۵-۰۶    ۳۳    ۹    ۲    ۰    ۴    ۲    ۸    ۱    -    -    ۴۷    ۱۲
۲۰۰۶-۰۷    ۳۴    ۱۷    ۷    ۳    ۱    ۰    ۱۱    ۳    -    -    ۵۳    ۲۳
۲۰۰۷-۰۸    ۳۴    ۳۱    ۳    ۳    ۰    ۰    ۱۱    ۸    ۱    ۰    ۴۹    ۴۲
۲۰۰۸-۰۹    ۳۳    ۱۸    ۲    ۱    ۴    ۲    ۱۲    ۴    ۲    ۱    ۵۳    ۲۶
مجموع    ۱۹۶    ۸۴    ۲۶    ۱۳    ۱۲    ۴    ۵۵    ۱۶    ۳    ۱    ۲۹۲    ۱۱۸
رئال مادرید    ۲۰۰۹-۱۰    ۲۹    ۲۶    ۰    ۰    -    -    ۶    ۷    -    -    ۳۵    ۳۳
۲۰۱۰-۱۱    ۳۴    ۴۰    ۸    ۷    -    -    ۱۲    ۶    -    -    ۵۴    ۵۳
۲۰۱۱-۱۲    ۳۸    ۴۶    ۵    ۳    -    -    ۱۰    ۱۰   

نوشته شده در جمعه 24 شهريور 1391برچسب:,ساعت 13:36 توسط یاشار| |

بیوگرافی لیونل مسی

لیونل آندرس "لئو" مسی[۳] (به اسپانیایی: Lionel Andrés Messi) فوتبالیست عضو بارسلونای اسپانیا و تیم ملی آرژانتین است که در پست‌های مهاجم و بال بازی می‌کند. از او می‌توان به‌عنوان بهترین بازیکن نسل خود نام برد.[۴][۵][۶] مسی یک‌بار برنده توپ طلای اروپا و یک‌بار هم عنوان بهترین بازیکن زیر ۲۱ سال جهان را کسب کرده‌است. او هم‌چنین بهترین بازیکن سال فوتبال جهان در سال‌های ۲۰۰۹[۷][۸][۹][۱۰] ۲۰۱۰،[۱۱] و ۲۰۱۱[۱۲] بوده‌است. شیوهٔ بازی او و توانایی‌هایش باعث شده‌است که وی با دیه‌گو مارادونا مقایسه شود، این درحالی است که، مارادونا مسی را «جانشین» خود می‌داند.[۱۳][۱۴]

اوایل زندگی [ویرایش]

مسی در روزاریو، سانتا فه به‌دنیا آمد. پدرش خورخه هوراکیو مسی، کارگر کارخانه بود و مادرش سلیا ماریا کوچیتینی٬ یک نظافتچی نیمه‌وقت بود.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸] اصلیت والدین مسی ایتالیایی است و به شهر آنکونا باز می‌گردد. جد او، آنجلو مسی در سال ۱۸۸۳ به آرژانتین مهاجرت کرده‌است.[۱۹][۲۰] او از پنج سالگی فوتبال خودش را در تیم گراندولی آغاز کرد؛ تیمی که پدرش در آن زمان مربیش بود.[۲۱] او در سال ۱۹۹۵ به نیوولز اولد بویز رفت تیمی که در همان شهر روزاریو قرار داشت.[۲۱]در سن ۱۱ سالگی تشخیص داده‌شد که او با کمبود هورمون رشد مواجه‌است.[۲۲] ریور پلاته به پیشرفت مسی علاقه نشان داد اما پول کافی برای پرداخت هزینه‌های درمان بیماری مسی که ۹۰۰ دلار در ماه بود، نداشت.[۱۸]کارلس رکساچ، مدیر ورزشی وقت باشگاه بارسلونا، توسط بستگان مسی در لیدا و کاتالونیا، از استعداد او آگاه شده‌بود و مسی و پدرش آماده برای ترتیب دادن مذاکره با او بودند.[۱۸]رکساچ، بدون کاغذی در دست، پیشنهاد قرارداد مسی را بر روی دستمال کاغذی نوشت.[۲۳][۲۴] بارسلونا پیشنهاد برای پرداخت هزینه‌های درمانی را پذیرفت به شرط آنکه مسی حاضر به نقل مکان به اسپانیا باشد. مسی و پدرش به بارسلون نقل مکان کردند، جایی که او در آکادمی جوانان باشگاه ثبت نام کرد.[۲۴][۲۱]
تیم‌های باشگاهی [ویرایش]
بارسلونا [ویرایش]

بعد از حضور مسی در بارسلونا سایت فیفا بعد از بازیهای درخشان او وی را به عنوان تکنیکی ترین بازیکن تاریخ فوتبال و همچنین جادوگر توپ و زمین نامیدند. بازیکنی که بر اساس آمارها او را مغز متفکر فوتبال مینامند و بسیاری از کارشناسان میگویند وی قادر است در مصاف با پنج بازیکن اطرافش بهترین تصمیم برای عبور از آنهارا بگیرد. آمارهایی که بسیاری از بازیکنان هم دوره او چون کاکا و کریستیانو رونالدو از دستیابی به آن بازماندند

مسی اولین بازی رسمیش را در ترکیب اصلی بارسلونا در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۳ زمانی که ۱۶ سال و ۱۴۵ روز داشت در دیداری دوستانه مقابل پورتو انجام داد.[۲۵][۲۶][۲۷] کمتر از یک سال بعد، در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۴، فرانک ریکارد، مسی را در بازی مقابل اسپانیول به میدان فرستاد تا اولین بازیش را در لالیگا انجام دهد (در حالی که ۱۷ سال و ۱۱۴ روز سن داشت). او تاکنون سومین بازیکن جوان بارسا است که در لالیگا بازی کرده‌است. جوانترین بازیکنی که در لیگ برای باشگاه به میدان رفته‌است بویان کرکیچ است که این رکورد را در سپتامبر ۲۰۰۷ به‌دست آورد. وقتی لیونل اولین گل خود را برای باشگاه در برابر آلباسته در تاریخ ۱ مه ۲۰۰۵ به‌ثمر رساند، تنها ۱۷ سال و ده ماه و هفت روز سن داشت و همین هم باعث شد که جوانترین گلزن تاریخ بارسلونا در لالیگا شود.[۲۸] البته تا زمانی که کرکیچ با گل زدن روی پاس گل مسی در سال ۲۰۰۷ این رکورد را شکست.[۲۹] مسی در مورد سرمربی سابقش، فرانک رایکارد، گفته‌است:
واقعیت این است که ریکارد عامل اصلی پیشرفت من بود. اعتمادی که او در موقعی که من فقط شانزده یا هفده ساله بودم به من داشت را هرگز فراموش نخواهم کرد[۳۰]
فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶ [ویرایش]
بحث و جدل پله و مارادونا به پایان خواهد رسید

– دیگو مارادونا، مسی می‌تواند نتایجش را با قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۰ ببیند.
[۳۱]

در ۱۶ سپتامبر، برای دومین بار در طول سه ماه، بارسلونا اعلام کرد که قرارداد مسی را تمدید کرده‌است: وقت آن رسیده‌است که قرارداد او را که دیگر یکی از بازیکنان ترکیب اصلی به‌شمار می‌آید را بهبود ببخشیم؛ ما قرارداد مسی را تا ژوئن ۲۰۱۴ تمدید کرده‌ایم.[۲۱] مسی در ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۵ شهروند اسپانیایی شد.[۳۲] و در نهایت آماده برای انجام دادن اولین بازی خود در فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶ لیگ دسته اول اسپانیا شد. مسی اولین بازی بیرون از خانه‌اش را در تاریخ ۲۷ سپتامبر مقابل تیم ایتالیایی اودینزه در لیگ قهرمانان اروپا انجام داد[۲۵] هواداران در ورزشگاه بارسلونا، نیوکمپ، مسی را در تعویض به‌خاطر تسلط بر روی توپ و پاس‌های ترکیبی با رونالدینیو که باعث شده‌بود بارسلونا امتیاز لازم را کسب کند، تشویق کردند.[۳۳]

مسی شش گل در هفده بازی لیگ زد و یک گل هم در لیگ قهرمانان در شش مسابقه به ثمر رساند. فصل بازی او قبل از موعد مقرر در ۷ مارس ۲۰۰۶ به‌پایان رسید؛ چون‌که در دیدار مقابل چلسی در مرحله دوم لیگ قهرمانان دچار پارگی عضله در پای دومش شد و مصدوم شد.[۳۴] و بارسلونا در پایان با رایکارد قهرمان اسپانیا و اروپا شد.[۳۵][۳۶]
فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۷ [ویرایش]
 
 مسی لحظاتی قبل از گل زدن به ختافه

در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۷، مسی با زدن ۱۴ گل در ۲۶ بازی جایگاه خود را به عنوان یک بازیکن کلیدی تثبیت کرد.[۳۷] در ۱۲ نوامبر، مسی در بازی مقابل ساراگوسا از ناحیه استخوان پا دچار مصدومیت شد که منجر به دوری ۳ ماهه او از حضور در زمین‌های فوتبال شد.[۳۸][۳۹] پس از پایان مصدومیت، مسی در روز ۱۱ فوریه در مقابل ریسینگ سانتاندر در نیمهٔ دوم به زمین آمد. در ۱۱ مارس، مسی با آمادگی کامل در ال‌کلاسیکو ظاهر شد و موفق به هت‌تریک کردن شد تا نتیجهٔ تساوی ۳-۳ را برای بارسای ۱۰ نفره به ارمغان بیاورد.[۴۰] با هت ریک در این بازی، او بعد از ایوان زامورانو (برای رئال مادرید در فصل ۱۹۹۴-۱۹۹۵)، دومین بازیکنی شد که توانست در ال‌کلاسیکو هت‌تریک کند. او تا انتهای فصل گل‌های بیشتری زد که ۱۱ تا از ۱۴ گل فصل وی در ۱۳ بازی آخر به ثمر رسیدند.[۴۱]

مسی در این فصل توانست خاطره بعضی گل‌های ویژه مارادونا را زنده کند.[۴۲]در ۱۸ آوریل ۲۰۰۷، او توانست در بازی مرحله نیمه نهایی کوپا دل ری مقابل ختافه دو گل بزند، که یکی از آن گل‌ها شباهت بسیاری به گل معروف دیه‌گو مارادونا در بازی مقابل انگلیس در چارچوب جام جهانی ۱۹۸۶- گلی که با عنوان گل برتر قرن شناخته می‌شود- داشت.[۴۳]خبرگزاری‌های ورزشی به بررسی شباهت بین گل او و گل مارادونا پرداختند و از آن سو رسانه‌های اسپانیایی به او لقب «مسی‌دونا» دادند.[۴۴]او تقریبا به یک اندازه یعنی ۶۲ متر (۲۰۳ فوت) در بازی دوید، تعداد یکسانی بازیکن را از پیش روی برداشت (شش بازیکن با احتساب دروازه‌بان)، از یک منطقه مشابه گل را به ثمر رساند و هم‌چنین از پرچم کرنر آغاز به دویدن کرد. این همانند کاری است که ۲۱ سال پیش مارادونا در مکزیک انجام داد.[۴۲]در کنفرانس خبری بازی، دکو هم تیمی مسی گفت:این بهترین گلی بود که در طول زندگیم دیدم.[۴۲]در بازی با اسپانیول، مسی گلی زد که شباهت قابل ملاحظه‌ای با گل دست خدای مارادونا در مقابل انگلیس داشت. مسی خود را به توپ رساند و به وسیلهٔ دستش توپ را به پشت سر کارلوس کامنی، دروازه‌بان حریف، هدایت کرد.[۴۵]این گل او باعث اعتراض بازیکنان اسپانیول شد و نمایش دوباره این حرکت، نشان‌دهنده خطای هند لیونل مسی بود.[۴۵]
فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۸ [ویرایش]
 
 ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۷، مسی در حال گل زدن به سویا در ورزشگاه نیوکمپ
فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۹ [ویرایش]
فصل ۲۰۰۹-۲۰۱۰ [ویرایش]
فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ [ویرایش]
 
 مسی در حال بازی مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمان اروپا

در ۲۱ اوت، مسی در اولین بازیش در فصل، مقابل سویا در چارچوب سوپرکاپ اسپانیا- که با حساب ۴-۰ به سود یارسا به پایان رسید- هت‌تریک کرد و باعث آن شد که تیمش فاتح اولین جامش در فصل شود با این‌که بازی رفت را ۳-۱ باخته‌بود.[۴۶] او هم‌چنین در روز ۲۹ اوت ۲۰۱۰ لیگ را با گل مقابل ریسینگ سانتاندر در تنها بعد از سه‌دقیقه از شروع بازی آغاز کرد.[۴۷] او سپس در لیگ قهرمانان نمایش خوبی داشت و مقابل پاناتینایکو در بازی‌ای که ۵-۱ به سود بارسلونا شده‌بود دو گل و دو پاس گل بدهد.[۴۸]

در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۰، مسی در بازی مقابل آتلتیکو مادرید- بازی هفته سوم لا لیگا که در ورزشگاه ویسنته کالدرون انجام می‌شد- در دقیقه ۹۲ام بازی، به دلیل تکل توماش اویفالوشی، بازیکن تیم حریف، از ناحیهٔ مچ پا مصدوم شد. ابتدا به نظر می‌رسید که مسی مچ پایش شکسته و به گفته برخی باید او را ۶ ماه از میادین فوتبال دور نگاه داشت، اما نتایج ام‌آرآی نشان داد که او دچار پیچ‌خوردگی رباط‌های داخلی و خارجی مچ پای راست خود شده‌است.[۴۹]هم‌تیمی مسی، داوید ویا بعد از بازی گفت: تکلی که به مسی زده‌شد وحشیانه بود؛ این در حالی است که مدافع آتلیتکو مادرید گفت که به منظور مصدوم کردن مسی روی پای این بازیکن نرفته‌بود.[۵۰]

در بازی با آلمریا، او برای دومین بار در فصل موفق به هت‌تریک شد و توانست تعداد گل‌های خودش در لا لیگا را به ۱۰۰ عدد برساند.[۵۱]

مسی موفق به کسب جایزه بهترین بازیکن سال ۲۰۱۰ جهان شد و توانست بالاتر از هم‌تیمی‌هایش، ژاوی و اینیستا قرار بگیرد.[۵۲]مسی برای چهارمین بار پیاپی بود که در فهرست نامزدهای دریافت جایزه بهترین بازیکن سال جهان قرار گرفته‌بود.[۵۳]در ۵ فوریه، بارسا توانست رکورد بیشترین پیروزی پیاپی در لیگ را با برد ۳ بر صفر آتلتیکو مادرید در نیوکمپ بشکند و ۱۶ برد متوالی در لالیگا کسب کند.[۵۴]مسی با به ثمر رساندن سه گل در بازی و تثبیت پیروزی از جانب خودش، بعد از بازی اظهار داشت:
برای من افتخار است که رکوردهای بزرگانی چون دی استفانو را بشکنم[۵۵]
فصل ۲۰۱۱-۲۰۱۲ [ویرایش]

او توانست در دیدار سوپرکاپ اسپانیا مقابل رئال مادرید در دو دیدار رفت و برگشت سه گل و دو پاس گل بدهد تا تیمش در مجموع ۵-۴ پیروز شود.[۵۶]
سابقه ملی [ویرایش]

در ژوئن ۲۰۰۴، او به تیم ملی زیر ۲۰ ساله‌های آرژانتین برای دیداری دوستانه مقابل پاراگوئه دعوت شد.[۵۷] او در سال ۲۰۰۵ یکی از اعضای تیم ملی جوانان آرژانتین در جام جهانی جوانان بود که در هلند قهرمان آن مسابقات شده‌بودند. او در آن مسابقات بهترین بازیکن و هم‌چنین بهترین گلزن آن مسابقات شد.[۵۸]

مسی اولین بازی خودش را در رده بزرگسالان مقابل مجارستان موقعی که ۱۸ سال داشت در ۱۷ اوت ۲۰۰۵ انجام داد. او در دقیقه ۶۳ به زمین بازی آمد ولی داور بازی، مارکوس مرک او را در دقیقه ۶۵ به‌خاطر ضربه زدن به مدافع مجارستان، ویلموش وانکزاک از زمین بازی اخراج کرد. هر چند مدافع مجارستان پیراهن مسی را می‌کشید. این تصمیم بحث برانگیز بود و مارادونا حتی ادعا کرد که این تصمیم داور از پیش برنامه‌ریزی شده بود.[۵۹][۶۰] مسی دوباره در روز ۳ سپتامبر در بازی با پاراگوئه در مقدماتی جام جهانی که آرژانتین در آن دیدار حریفش را ۱-۰ از پیش رو برداشته‌بود در تیم حاضر شد و پیش از این بازی گفت:
مدت حضورم در بازی اول بسیار کوتاه بود، این بازی دوباره برای من بازی اول است.[۶۱]

او سپس دومین بازی خود را برای آرژانتین در برابر پرو انجام داد. پس از بازی، پکرمن مسی را همانند «جواهر» توصیف کرد.[۶۲]
جام جهانی ۲۰۰۶ [ویرایش]
کوپا آمریکا ۲۰۰۷ [ویرایش]
 
 مسی در کوپا آمریکا ۲۰۰۷

مسی اولین بازیش را در کوپا آمریکا در سال ۲۰۰۷ را در مقابل ایالات متحده آمریکا انجام داد، در بازی‌ای که آرژانتین با نتیجهٔ ۴-۱ بر حریفش چیره شد. در آن بازی، مسی توانایی‌های خود را در نقش بازی‌ساز نشان داد؛ او گلی را برای هرنان کرسپو ساخت و نیز چندین شوت در چارچوب زد. ته‌وز در دقیقهٔ ۷۹ به بازی آمد و جای مسی را در زمین بازی گرفت و چند دقیقه بعد او موفق به گلزنی شد.[۶۳]
المپیک تابستانی ۲۰۰۸ [ویرایش]
 
 مسی در مرحله نیمه پایانی در دیدار مقابل برزیل، المپیک ۲۰۰۸

مسی از حضور در بازی‌های آرژانتین در المپیک تابستانی ۲۰۰۸ محروم شده‌بود.[۶۴] بارسلونا با مشورت با مربی تازه منصوب‌شده، جوزپ گواردیولا، اجازه داد که مسی بتواند تیم کشورش را در المپیک همراهی کند.[۶۵] او به تیم ملی المپیک آرژانتین ملحق شد و توانست گل اول بازی با ساحل عاج را در بازی‌ای ۲-۱ به سود آرژانتین به پایان رسیده‌بود به ثمر برساند.[۶۵] وی در بازی با هلند هم گل اول را به ثمر رساند و پاس گل دوم را هم به آنخل دی ماریا داد. آن بازی نیز در نهایت در وقت اضافه ۲-۱ به سود آرژانتین به پایان رسید.[۶۶] مسی باز هم در مرحله نیمه‌نهایی بهترین بازیکن میدان بود در دیداری که تیم کشورش با ۳ گل مقابل برزیل پیروز شده‌بود و تیم به بازی نهایی راه یافت. مسی در دیدار پایانی نیز با دادن پاس گل به دی ماریا باعث شد که تیمش در دیدار فینال ۱-۰ بازی را از نیجریه برنده بازی شود و تیم آرژانتین قهرمان آن مسابقات شود.[۶۷]
جام جهانی ۲۰۱۰ [ویرایش]
کوپا آمریکا ۲۰۱۱ [ویرایش]

مسی کمتر از یک ستاره در مسابقات کوپا آمریکا ۲۰۱۱ حاضر شده‌بود. او در این مسابقات برای تیم ملی آرژانتین هیچ گلی به ثمر نرساند و فقط دو شوت در چارچوب داشت.[۶۸]
 
 مسی در سال ۲۰۰۹
بیرون از زمین فوتبال [ویرایش]
زندگی شخصی [ویرایش]

او در مدتی رابطه‌ای عاطفی با ماکارنو لموس- که او هم اهل روزاریو بود- داشت. گفته می‌شود چند روز بعد از بهبود یافتن مسی از بند مصدومیت و چند روز مانده به جام جهانی ۲۰۰۶، این دختر توسط پدرش به او معرفی شده‌است.[۶۹][۷۰]هم‌چنین او رابطه‌ای با مدل آرژانتینی، لوچیانا سالازار داشته‌است.[۷۱][۷۲]هم‌چنین او در ژانویهٔ ۲۰۰۹ در برنامه «هت‌تریک بارسا» کانال ۳۳ گفت که دوست‌دختری دارد که در آرژانتین زندگی می‌کند. من راحت و خوشحال هستم.[۷۲]او دختری با نام آنتونلا روکوتزو را دیده بود.
نیکوکاری‌ها [ویرایش]
حضور در رسانه‌ها و تبلیغات [ویرایش]

تصاویر او به شکلی برجسته روی جلد بازی‌های فوتبال تکاملی حرفه‌ای ۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ بوده‌اند.[۷۳]
شایعهٔ مرگ مسی [ویرایش]

در روز ۲۷ مهٔ ۲۰۱۲، توییتی از سوی شبکه فاکس اسپورتز آمریکا تنها برای ۵۵ ثانیه در صفحه اختصاصی این شبکه در توییتر قرار گرفت که خبر مرگ مسی را اعلام کرد؛ اما مسوؤلان فاکس بلافاصله این توییت را پاک کردند. متن این توییت این بود:
با تاسف باید اعلام کنیم که لیونل مسی در هنگام تمرینات، به دلیل ایست قلبی درگذشته است. خدا مسی را بیامرزد[۷۴]
آمار [ویرایش]
باشگاهی [ویرایش]

به‌روز شده در ۲۶ مه ۲۰۱۲[۲۷][۷۵][۷۶]باشگاه    فصل    لیگ[۷۷]
بازی‌ها    گل‌ها
بارسلونا سی    ۲۰۰۳–۰۴ ۳ª    ۸    ۵
بارسلونا بی    ۲۰۰۳-۰۴ 2ªB    ۵    ۰
۲۰۰۴-۰۵ 2ªB    ۱۷    ۶
مجموع    ۳۰    ۱۱
باشگاه    فصل    لیگ    جام حذفی    لیگ قهرمانان    سوپرجام    سوپرجام اروپا    باشگاه‌های جهان    مجموع
بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها    بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها
بارسلونا    ۲۰۰۴-۰۵    ۷    ۱    ۰    ۱    ۰    ۰    ۱    ۰    ۰    —    —    —    ۹    ۱    ۰
۲۰۰۵-۰۶    ۱۷    ۶    ۳    ۲    ۱    ۰    ۶    ۱    ۱    ۰    ۰    ۰    —    —    ۲۵    ۸    ۴
۲۰۰۶-۰۷    ۲۶    ۱۴    ۲    ۲    ۲    ۱    ۵    ۱    ۰    ۲    ۰    ۰    ۱    ۰    ۰    ۰    ۰    ۰    ۳۶    ۱۷    ۳
۲۰۰۷-۰۸    ۲۸    ۱۰    ۱۲    ۳    ۰    ۰    ۹    ۶    ۱    —    —    —    ۴۰    ۱۶    ۱۳
۲۰۰۸-۰۹    ۳۱    ۲۳    ۱۱    ۸    ۶    ۲    ۱۲    ۹    ۵    —    —    —    ۵۱    ۳۸    ۱۸
۲۰۰۹-۱۰    ۳۵    ۳۴    ۱۰    ۳    ۱    ۰    ۱۱    ۸    ۰    ۱    ۲    ۰    ۱    ۰    ۱    ۲    ۲    ۰    ۵۳    ۴۷    ۱۱
۲۰۱۰-۱۱    ۳۳    ۳۱    ۱۸    ۷    ۷    ۳    ۱۳    ۱۲    ۳    ۲    ۳    ۰    —    —    ۵۵    ۵۳    ۲۴
۲۰۱۱-۱۲    ۳۷    ۵۰    ۱۵    ۷    ۳    ۴    ۱۱    ۱۴    ۵    ۲    ۳    ۲    ۱    ۱    ۱    ۲    ۲    ۱    ۵۹    ۷۲    ۲۸
مجموع    ۲۱۴    ۱۶۹    ۷۱    ۳۳    ۲۰    ۱۰    ۶۸    ۵۱    ۱۵    ۷    ۸    ۲    ۳    ۱    ۲    ۴    ۴    ۱    ۳۲۹    ۲۵۳    ۱۰۱


=== ملی ===[۷۸][۷۹][۸۰][۸۱]تیم ملی    سال    بازی‌ها    گل‌ها    پاس گل‌ها
آرژانتین زیر ۲۰    ۲۰۰۵    ۱۶    ۱۱    ۳
مجموع    ۱۶    ۱۱    ۳
آرژانتین زیر ۲۳    ۲۰۰۸    ۵    ۲    ۲
مجموع    ۵    ۲    ۲
آرژانتین    ۲۰۰۵    ۵    ۰    ۰
۲۰۰۶    ۷    ۲    ۲
۲۰۰۷    ۱۴    ۶    ۳
۲۰۰۸    ۸    ۲    ۱
۲۰۰۹    ۱۰    ۳    ۲
۲۰۱۰    ۱۰    ۲    ۲
۲۰۱۱    ۱۳    ۴    ۱۰
۲۰۱۲    ۱    ۳    ۰
مجموع    ۶۸    ۲۲    ۲۰

جوایز و افتخارات [ویرایش]
افتخارات فردی [ویرایش]
بهترین بازیکن جوان جهان (۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸)
بهترین گلزن جام جهانی زیر بیست سال (۲۰۰۵)
بهترین بازیکن جام جهانی زیر بیست سال (۲۰۰۵)
بهترین بازیکن لالیگا (۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱)
بهترین گلزن لالیگا(۲۰۱۰ و ۲۰۱۲)
کفش طلای اروپا (۲۰۱۰ و ۲۰۱۲)
توپ طلای جهان (۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱)
بهترین گلزن لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۰۹ ،۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲)
افتخارات تیمی [ویرایش]
قهرمانی در رقابت های فوتبال زیر بیست سال جهان (۲۰۰۵)
قهرمانی در سوپرجام اروپا (۰۶-۲۰۰۵، ۰۹-۲۰۰۸ و ۱۱-۲۰۱۰)
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا (۰۶-۲۰۰۵ ۰۹-۲۰۰۸ و ۱۱-۲۰۱۰)
قهرمانی در لالیگای اسپانیا (۰۶-۲۰۰۵، ۰۹-۲۰۰۸ ٬۲۰۱۰-۲۰۰۹ و ۱۱-۲۰۱۰)
قهرمانی در سوپر جام اسپانیا (۰۶-۲۰۰۵، ۰۹-۲۰۰۸، ۱۰-۲۰۰۹ و ۱۱-۲۰۱۰)
قهرمانی در کوپا دل ری (۰۹-۲۰۰۸، ۱۲-۲۰۱۱)
قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان (۲۰۰۹ و ۲۰۱۱)

 

نوشته شده در جمعه 24 شهريور 1391برچسب:,ساعت 13:14 توسط یاشار| |

بیوگرافی نیمار

نیمار با نام کامل نیمار دا سیلوا سانتوس جونیور (به پرتغالی: Neymar) (زاده ۵ فوریه ۱۹۹۲ در ایالت سائوپائولو) فوتبالیست اهل برزیل و عضو باشگاه فوتبال سانتوس است.

نام کامل    نیمار دا سیلوا سانتوس جونیور
زادروز    ۵ فوریهٔ ۱۹۹۲ ‏(۲۰ سال)
زادگاه    موگی داس کروزس، برزیل
قد    ۱.۷۴ متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی    باشگاه فوتبال سانتوس
شمارهٔ پیراهن    ۱۱
پُست    مهاجم
باشگاه‌های جوانان
۲۰۰۹-۲۰۰۳    سانتوس
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها    باشگاه‌ها    بازی (گل)
۲۰۰۹-    سانتوس    ۸۸ (۴۲)
تیم ملی
۲۰۱۰-     برزیل    ۱۸ (۹)ار


ادامه مطلب
نوشته شده در پنج شنبه 23 شهريور 1391برچسب:,ساعت 14:3 توسط یاشار| |

به دلیل مشغله بسیار زیاد به یک نفر همکار برای کمک در تکمیل وبلاگ نیازمندیم.

متغاضیان لطفا اطلاعات خود اعم از ،نام،سن،سطح تحصیلی و ... خود را به ایمیل yashar0098@gmail.com ارسال نمایند تا پس از بررسی های لازم اکانت مربوطه برایشان ساخته شود.

با تشکر.مدیریت سایت

نوشته شده در چهار شنبه 22 شهريور 1391برچسب:همکاری,درخواست,کمک,ساعت 16:11 توسط یاشار| |

صفحه قبل 1 صفحه بعد


قالب جدید وبلاگ پيجك دات نت